Geluk bij een ongeluk

Hallo allemaal,

Dat is al even geleden dat ik een verhaal geplaats heb! We hebben de afgelopen weekenden veel uitstapjes gemaakt dus weg met het ritme;)

Vorige week was het mooi weer dus zijn we wel naar kipepeo beach geweest! Wat een paradijs op aarde! In Nederland kan je je gewoon niet voorstellen dat er zulke plekken op aarde bestaan. We sliepen de eerste nacht in een banda van het personeel, de tweede nacht hadden we een banda met uitzizcht op zee. Zondag zijn we wezen zeilen naar Simba eiland. Om het eiland heen gelopen. We waren zo aan het genieten van de natuur dat we te traag waren. Het werd al vloed dus we moesten snel het rondje afmaken en naar de boot terug gaan. Op het strand nog een schild van een grote schildpad gezien. Heel gaaf! Daarna gesnorkeld. Zeesterren, visjes, koraal etc. Helaas is ook hier het koraal aangetast omdat vissers vissen vangen m.b.v dynamiet. Maar ondanks dat was het schitterend. Een scorpioen vis gezien. Ik ging dicht bij hem zwemmen om hem goed te kunnen bekijken, blijkt dat deze vis gevaarlijk kan zijn.. oeps! Terug op het eiland een heerlijke lunch gehad. En nog even gezwommen. Het water op simba eiland was nog blauwer & helderder en het strand was nog witter!!!! We hadden van de locals al gehoord dat er ruzie was tussen de indiers in het hotel naast en de locals. ' S avonds tijdens het eten hoorden we bommen over en weer af gaan! Zolang we op het terrein bleven waren we veilig. Niks gebeurd verder!

Dinsdag, woensdag en donderdag nog op de male surgical gewerkt. Deze week was het t tegen overgestelde van vorige week. Er was weinig werk te doen. Na een lui weekend op kipepeo beach was een rustige werkvloer niet echt bevordelijk voor de energie;) Heb 3 dagen gewerkt met papbenen! Op de afdeling lag een jongetje van 6 jaar met kanker. Onstaan door het malaria virus. Zo'n snoepje. Alleen was hij bang voor mij. Om de dosis chemokuur te kunnen bepalen moest het jongetje gewogen worden. Ik dacht leuk!!!!!! Bij een kind is het belangrijk goed uit te leggen wat je gaat doen. Dat kon ik dus niet in het Swahili. Dus ik de hulp van de verpleegkundige gevraagd. Zij heeft het jongetje op de weegschaal gezet. Hij keek me al de hele tijd aan met grote ogen. Toen ik z'n handjes vast wilde pakken begon hij te huilen...
Ik raakte me zo zo'n klein schattig jongetje zo ziek. Ik had uit Nederland knuffeltje meegenomen, dus heb het kindje een knuffeltje gegeven. Het jongetje keek me alleen maar aan met grote ogen en de vader maar zeggen dat hij dankje wel moest zeggen, haha! De vader zei trots tegen de familie, dat heeft hij gekregen van die mzungu!!!!! Wat is het eigenlijk, wat kan ik ermee?? Ik in mijn gebrekkige swahili uitleggen dat het een knuffeltje is en kindjes in nederland ermee slapen of duimzuigen! Hij moest lachen, volgens mij snapte hij het nut er niet echt van. Ben wel heel benieuwd wat er thuis met het knuffeltje gebeurd!

Omdat het ook in Afrika pasen is hebben we vrij van vrijdag t/m dinsdag! Vrijdag ochtend met de bus naar Morogoro gegaan. Daar even boodschapjes gedaan waaronder een camera gekocht. Mijn nieuwe camera is kapot gegaan (systeemfout). Echt flink balen!!!!!! Ik wil proberen hem op te sturen naar Nederland want met de safari en Zanzibar in Juli wil ik hem natuurlijk wel weer terug!
Vanuit Morogor met de dala dala naar Mang'ula gegaan. Wat een rit. De bus stopje tog keer, reed langzaam, op 4 stoelen moesten 5 mensen zitten. Mijn vermogen tot 10 tellen werd op de proef gesteld. Maaaar.. zodra Kirsten in een auto of bus zit vallen de ogen dicht. Karin en Thessa lachen zich kapot want door alle hobbels in de weg zwabber ik met mijn hoofd alle kanten op?!
Aangekomen in Mang'ula naar het kantoor van de Udzungwa waterfalls gegaan een reserveer gemaakt voor de volgende dag. Na een stevig ontbijt (was kogelrond) in de jeep naar Sanje village gegaan en vanuit daar het regenwoud in gegaan. Een pittige tocht bij de berg op geklommen. Gelukkig liep ik achter aan, niemand kon me zien zwoegen wat een piep conditie heb ik! Het was echt doorbijten! Buiten adem het eerste vieuw point bereikt. Uitzicht op de Sanje waterfall 270 meter hoog. Nog verder bij de berg opgeklommen. Onderweg nog een aapje gezien die uit de boom gevallen was. Voor het aapje niet leuk, voor dit aapje wel want nu kon ik een echt aapje aanraken. Aangekomen bij het eerste deel van de waterval, 170meter hoog met uitzicht op het dal. Prachtig uitzicht en mooi geluid want het water kletst met een hoge snelheid en veel lawaai naar beneden, heel indrukwekkend! Nog verder naar boven gelopen.. bij het tweede deel gekeken 200meter hoog en later het derde punt 270meter hoog! Het water kwam met zo'n geweld naar beneden dat je ongeveer 10 meter voor de waterval nog zijknat werd. Zijknat afgedaald. Nu waren we echt in het tropisch regenwoud want de terug weg hadden we volop regen. Heel gaaf. Ik had 0.0 profiel onder mijn schoenen het was wachten op de uitglijder.. en ja hoor 5 meter voor het einde in de spagaat!!! Sorry mama maryam mijn kleren stinken vreselijk en zien er niet uit...
Ik krijg hier bijna een hart aanval. Bijna klaar met mijn verhaal valt de computer uit!!!! Gelukkig stond het verhaal er nog!!! Pfieuww.. bijna het 20e hartaanval van vandaag.
Wat een zo mooie dag zou moeten worden werd 1 van de spannendse dagen van mijn leven! haha! Gister middag zijn we met een geweldig grappige taxi chauffeur naar Mikumi village gereden. Het hotel waar we gingen slapen was niet heel chil. Maar oke het was alleen om te slapen. Op het terrasje naast ons een arts een biertje te drinken. We raakte aan de praat en vroegen of we een rondleiding mochten door het ziekenhuis in Mikumi village. Hamna shida, karibuni sana. Heel leuk om ook eens een ander ziekenhuis te zien om te kunnen vergelijken.
' s avonds een bord patat met een dikke klodder mayo gehad en beef! En als toetje een soort magmum.
Na een rotnacht geslapen te hebben op een vreselijk bed en lekgeprikt door de muggen zijn we om 6:30 opgestaan voor het ontbijt. We hadden al onze twijfels over de Mukimi safari, omdat dit niet van een organisatie was. Achter af slaan we ons voor het hoofd dat we niet ons gevoel gevolgd hebben!!!!
Het ontbijt begon met 2 gekookte eieren een een kopje thee. Toen we vroegen of we nog brood kregen keek de "ober" ons met een stalen gezicht aan en gaf de mededeling dat er geen brood is. Met de volgende vraag of we klaar waren voor de safari. Na lang twijfelen toch maar ingestapt. In een auto?!?!?! Geen Jeep.. Daar begonnen de twijfels al..
Bij het main stage kon je alleen maar betalen met een pinpas?! Wij zijn zo ingeburgerd dat we ervan uitgaan dat je alleen maar cash kan betalen. Gelukkig had 1 van ons een pasje mee.. toen we wegreden richting de ingang van het park tutterde de chaffeur want er stonden mensen in de weg. De bewaking kwam boos aangelopen 20.000 shilling boete!! Sukkels.. ergenis en de 2e twijfel of dit wel goed ging komen?
De gids was onervaren. Toen we een impala zagen kregen we het volgende kwartier elke minuut te horen dat we rechts van ons een impala zagen.. toen we na een kwartier onozel vroegen welk dier het was zei hij met een stalen gezicht een impala..
Voor de rest weinig beesten gezien. En ja Kirsten viel weer in slaap & de rest had weer plezier. Toch nog iets te beleven in dat park. De chaffeur reed maar wat rond zonder te weten waar hij de beesten kon vinden. Heel irritant. Ik had mn hart al in de houdgreep want we zaten al een paar keer bijna vast. Toen we een afgelegen weggetje in gingen met veel waterplassen hield ik het niet meer. Mijn hart had ik onderhand al fijngeknepen en ik had al 10.000 kleuren in de broek?!
Ja hoor.. we slipten driften en we zaten vast. Wij moesten maar de auto gaan duwen. Dikke doei zeiden wij. Stonden we daar met onze goede gedrag midden in Mikumi met ergens wilde beesten? Gelukkig zijn we niet op gegeten maar wel 1.5 staan koekeloeren hoe die klungels probeerden de auto uit de modder te halen. De auto kwam alleen nog maar meer vast te zitten. Ze wilden niemand bellen om te slepen want dat kost natuurlijk geld. Wij drijgen dat als ze nu niet belden ze geen geld kregen. Toen werd het ze toch wel heet onmder de voeten... hehe!
Na lang ploeteren konden we weer verder rijden. Ze wilden ons nog leeuwen laten zien. Die helemaal nergens waren puur een lokmiddel want wij zeiden wat we NU naar huis wouden!!! Hij deed wat we zeiden want hij zag zijn geld nu al helemaal verdwijnen. In het hotel de kamers betaald en 100.000 shilling voor de safari hier was hij niet mee eens. Maar wij ook niet! Slechte safari auto,. onervaren gids, 2 uur vastgestaan, we moesten uit de auto wat helemaal niet mag. Nog 20.000 shilling extra gegeven en m gepeerd! Zo spannend.. we stonden langs de weg te wachten op een bus die maar niet kwam. Toen kwam de gids er aan gefietst om te vragen waar ons geld was. Wij zeiden in het hotel, klaar nu! Wegwezen! Hij bleef staan, wij bij een ander hotel naar binnen gegaan. & gevraagd naar een taxi.. komt uigerekend onze chaffeur van de safari aanzetten!! NEEEEEE!!!! Ga weg!! Wij scheten m ondertussen allemaal.. in het hotel zaten mensen uit madagaskar te eten. We vroegen of ze ons een stukje verder op konden brengen weg uit dit piep dorp!!!! Geen probleem. In een stoere jeep hebben ze ons helemaal naar Morogoro gebracht, we konden zelfs wel mee naar DAR!! Ik kon die mensen wel helemaal plat knuffelen tot dat ze geen adem meer kregen! Een rotdag met uittersten, maar nu zitten we veilig in Morogoro! Straks eten en morgen weer naar Bwagala!

Ik vind het zo leuk dat jullie mij allemaal volgen en berichtjes plaatsen, smsjes sturen, mailen & kaartjes sturen!!!!!

Nog een leuk weetje.
Ik ben inmiddels wel even genezen van de lariam bijwerkingen. Ik zag eerst de chocolade repen overal vliegen! Nu ik twee repen achter de kiezen heb (dankje Annelies, Sandra & Kirsten) ben ik voor eerst weer even genezen! Haha!

Deze week ga ik van woensdag t/m vrijdag op de kinder afdeling werken. Daarna 2 weken female en de laatste 4 weken maternity.

En ohja mam en jaap vergeet masquat maar. Na die tocht in het oerwoud van 4 uur... no way dat ik 8 uur op een dag ga lopen berg op waarts en 8 uur bergafwaarts. Ik heb nu al geen kuiten meer over...

Mensen, als jullie nog leuke nieuwtjes of leuke verhalen hebben laat het me weten;)
In Nederland is het nu heel mooi weer toch?! Enjoy;)

Busu kweka Kirsten