Op de helft van de stage!
Door: kirstenvanbeek
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
15 April 2011 | Tanzania, Dar es Salaam
Hallo hallo hallo,
Het is nu donderdag half 1 s'nachts. Hebben net een afscheidsfeestje gehad omdat Hieke en Emmeline weer naar Nederland gaan. Morgen gaan we met de hele wazungu club naar Dar Es Salaam om hun uit te zwaaien. Daar heb ik geen pc bij de hand dus typ nu nog even snel een verhaal voor jullie;)
Deze week een nieuwe uitdaging, MANNEN!!!! Na 7 weken maternity en labourd ward ben ik naar de male surgical ward gegaan. Wel even spannend want mijn swahili taalkennis was toch enigzins gebasseerd op bevallingen, keizersnede, zwangere vrouwen, post OK patiënten. Aan een man vraag je niet bij het opnamegesprek of zijn vliezen gebroken zijn??
De maternity en labourward is ook erg leuk, ik ben verkocht aan die lieve kleine baby’s. Maar nu ik afgelopen week op de male ward stond vind ik dat toch ook wel weer erg leuk. Ik weet nu niet meer welke richting ik later op wil?!
Het was een interessante maar ook heftige week. Op de male surgical ward liggen patienten vanaf 5 jaar. Op de afdeling zijn alleen mannen toegestaan. Alleen wanneer een patiënt erg ziek is of als het bezoek uur is mogen vrouwen de afdeling betreden. Zo aandoenlijk om te zien hoe een man voor zijn broer zorgt, een vader voor zijn zoon, een zoon voor zijn vader, een oom voor zijn neefje!!
Maandag lag er een erg zieke jongen op de afdeling. Slechte prognose.. Hij had o.a. veel slijm productie dus moest hij om de zo veel tijd uitgezogen worden. 2 relatives wisselden om en om de wacht af bij de jongen. Zijn hand werd geen seconde los gelaten, dat bedoel ik dus met aandoenlijk!
Toen ik bezig was met uitzuigen zag ik de borstkast van de jongen niet op en neer gaan.. ik snel de arts erbij geroepen nog gereanimeerd, maar dat mocht niet meer baten.
Voor het eerst in mijn leven heb ik iemand onder mij ogen zien overlijden.. een jongen van 17 jaar.. Au
Dinsdag was me een dag. Terwijl we bezig waren met de artsenvisite kwam een andere arts met een patiënt binnen gereden ‘HE IS IN SCHOCK!!!!!’ Een man had ruzie gehad met een andere man om een meisje. 7 wonden door messteken en 1 die via de wenkbrauw het oog heeft geraakt. De verpleegkundigen hebben snel in beide armen een infuus ingebracht. Even later was de patiënt weer redelijk stabiel. De meneer knapte snel op, de volgende dag liep hij alweer over de afdeling en vandaag, donderdag heeft de oogverpleegkundige zijn oog onderzocht, het oog heeft zo'n klap gehad dat hij nu met dat oog blind is.
Op de afdeling lag nog een man met aids fase 4. Al vergevorderd dus een slechte prognose. We werden geroepen omdat de man een gasping ademhaling had. De tweede man die onder mijn ogen overleed deze week. Ik heb geholpen met afleggen en samen met de verpleegkundige de man naar het mortoarium gebracht. Onderweg naar het mortoarium moest ik toch wel even een traantje wegbijten. Eerste dat jongetje van gister al nu deze man van 27 jaar. Beide hadden ze nog een heel leven voor zich kunnen hebben... En bij deze man heb ik weinig relatives gezien. Helaas is het hier zo dat als je hiv/ aids heb je uit de familie gezet kan worden. Het greep me zo aan dat deze man moest sterven zonder familie of vrienden om zich heen. Alleen een arts en 2 wazungu’s…
’s middags werden de wonden van de man met messteken gehecht. Het was inmiddels half 2, ik had nog niet geluncht & alle gebeurtenissen hadden veel indruk op mij gemaakt..
Terwijl ik op de OK stond te kijken naar de artsen die de wonden aan het hechten waren en het oog aan het onderzoeken waren.. werd het kirsten ietsje teveel.. ik kreeg papbenen, het zweet droop me van het lichaam, ik werd ligt in mijn hoofd..
Ik dacht ik wil hier niet omvallen, met mijn hoofd ergens opvallen en zelf gehecht moeten worden. No way!Uit voor zorg ging ik op een krukje zitten. Ik werd nog lichter in mijn hoofd en nog zwarter voor mijn ogen. Ben met mn hoofd tussen mijn benen gaan zitten. Even later ging het wel weer een beetje. Beetje waggelend ben ik naar huis gelopen, plak brood gegeten en water gedronken en na een half uur weer naar de afdeling gegaan. Aan t wurk moeke!
’s Middags werd er nog een jongetje van 5 jaar met severe malaria opgenomen. De ouders zijn eigenlijk veel te laat naar het ziekenhuis gekomen, want het jongetje is die nacht overleden..
Woensdag deed ik de ronde en de andere verpleegkundige voerde de opdrachten uit. Prima team work!! ’S Nachts was een man geopepeerd aan z’n darmen die in de knel zaten. De operatie was zwaar en het lichaam had een klap gehad..
Ik had gedurende de dag elk half uur de controles gedaan. De man was de hele dag in schock. Pols rond de 168 en bloeddruk van 90/70. Toen we een sonde inbrachten kwam er allemaal oud bloed uit de maag. De man is die nacht overleden.
Voor relatives is de verzorging een zware taak. 24 uur per dag zitten naast het bed. Eten geven, wassen alles! Dan mag je best af en toe even een knipje doen, maar hou dan je kind in de gaten aub! Een kindje was uit z'n bed gevallen toen de vader even lag te slapen.. Gelukkig alleen een traan en geen verwondingen of iets!
Rond 16:00 hebben Karin en ik op de female nog een vrouw voorbereid voor een OK. Incomplete abortion. Terwijl we zaten te wachten in de gang leek het net greys anatomy!
Donderdag ochtend meegekeken op de OK bij een liesbreuk correctie. Daarna de ronde gedaan op de afdeling. Was een rustige dag, dagelijkse verpleegkundige taken;)
' S middags naar de minor theatre gegaan. Man met een piki piki (motor) ongeluk. Zijn lag aan diggelen en moest gehecht worden. Vrouw met gebroken arm die gips kreeg. Man met pijn in zijn heup, maar niks te zien op de foto. En een kindje met een abces op het been waarbij een incisie gemaakt moest worden en het pus gedraineerd moest worden.
'S avonds was het afscheidsfeest van Hieke en Emmeline. Erg leuk om medewerkers uit het ziekenhuis buiten het werktijd te zien. Eerst was iedereen een beetje voorzichtig, wat drinken en eten. Later stond iedereen te dansen op de muziek!
Vanmorgen hebben we om 6:00 de bus naar DAR genomen. Rond 12:00 waren we er al. Regen regen en regen. Hopelijk is dit alle regen want we willen het weekend bakken op kipepeo beach. Schijnt heel mooi te zijn daar!! Om jullie even lekker te maken (en mezelf) zie foto's google;)
Dit was alweer de 8e stage week. De De maternity en labour ward kan een drukke afdeling zijn. En daardoor onvoorspelbaar waardoor ik het niet altijd even overzichterlijk vindt. Daarom was het wel fijn om even op een andere afdeling een kijkje te nemen. Met de hoofdverpleegkundige heb ik afgesproken dat ik volgende week ook nog op de male surgical ward blijf!
We hebben met de hoofdverpleegkundige en een arts overlegd welke materialen ze nog nodig zijn in het ziekenhuis. Karin Thessa en ik gaan nu kijken waar aan we het geld, jullie giften;), van de benefit avond willen besteden.
Busu kweka kirsten!!
Het is nu donderdag half 1 s'nachts. Hebben net een afscheidsfeestje gehad omdat Hieke en Emmeline weer naar Nederland gaan. Morgen gaan we met de hele wazungu club naar Dar Es Salaam om hun uit te zwaaien. Daar heb ik geen pc bij de hand dus typ nu nog even snel een verhaal voor jullie;)
Deze week een nieuwe uitdaging, MANNEN!!!! Na 7 weken maternity en labourd ward ben ik naar de male surgical ward gegaan. Wel even spannend want mijn swahili taalkennis was toch enigzins gebasseerd op bevallingen, keizersnede, zwangere vrouwen, post OK patiënten. Aan een man vraag je niet bij het opnamegesprek of zijn vliezen gebroken zijn??
De maternity en labourward is ook erg leuk, ik ben verkocht aan die lieve kleine baby’s. Maar nu ik afgelopen week op de male ward stond vind ik dat toch ook wel weer erg leuk. Ik weet nu niet meer welke richting ik later op wil?!
Het was een interessante maar ook heftige week. Op de male surgical ward liggen patienten vanaf 5 jaar. Op de afdeling zijn alleen mannen toegestaan. Alleen wanneer een patiënt erg ziek is of als het bezoek uur is mogen vrouwen de afdeling betreden. Zo aandoenlijk om te zien hoe een man voor zijn broer zorgt, een vader voor zijn zoon, een zoon voor zijn vader, een oom voor zijn neefje!!
Maandag lag er een erg zieke jongen op de afdeling. Slechte prognose.. Hij had o.a. veel slijm productie dus moest hij om de zo veel tijd uitgezogen worden. 2 relatives wisselden om en om de wacht af bij de jongen. Zijn hand werd geen seconde los gelaten, dat bedoel ik dus met aandoenlijk!
Toen ik bezig was met uitzuigen zag ik de borstkast van de jongen niet op en neer gaan.. ik snel de arts erbij geroepen nog gereanimeerd, maar dat mocht niet meer baten.
Voor het eerst in mijn leven heb ik iemand onder mij ogen zien overlijden.. een jongen van 17 jaar.. Au
Dinsdag was me een dag. Terwijl we bezig waren met de artsenvisite kwam een andere arts met een patiënt binnen gereden ‘HE IS IN SCHOCK!!!!!’ Een man had ruzie gehad met een andere man om een meisje. 7 wonden door messteken en 1 die via de wenkbrauw het oog heeft geraakt. De verpleegkundigen hebben snel in beide armen een infuus ingebracht. Even later was de patiënt weer redelijk stabiel. De meneer knapte snel op, de volgende dag liep hij alweer over de afdeling en vandaag, donderdag heeft de oogverpleegkundige zijn oog onderzocht, het oog heeft zo'n klap gehad dat hij nu met dat oog blind is.
Op de afdeling lag nog een man met aids fase 4. Al vergevorderd dus een slechte prognose. We werden geroepen omdat de man een gasping ademhaling had. De tweede man die onder mijn ogen overleed deze week. Ik heb geholpen met afleggen en samen met de verpleegkundige de man naar het mortoarium gebracht. Onderweg naar het mortoarium moest ik toch wel even een traantje wegbijten. Eerste dat jongetje van gister al nu deze man van 27 jaar. Beide hadden ze nog een heel leven voor zich kunnen hebben... En bij deze man heb ik weinig relatives gezien. Helaas is het hier zo dat als je hiv/ aids heb je uit de familie gezet kan worden. Het greep me zo aan dat deze man moest sterven zonder familie of vrienden om zich heen. Alleen een arts en 2 wazungu’s…
’s middags werden de wonden van de man met messteken gehecht. Het was inmiddels half 2, ik had nog niet geluncht & alle gebeurtenissen hadden veel indruk op mij gemaakt..
Terwijl ik op de OK stond te kijken naar de artsen die de wonden aan het hechten waren en het oog aan het onderzoeken waren.. werd het kirsten ietsje teveel.. ik kreeg papbenen, het zweet droop me van het lichaam, ik werd ligt in mijn hoofd..
Ik dacht ik wil hier niet omvallen, met mijn hoofd ergens opvallen en zelf gehecht moeten worden. No way!Uit voor zorg ging ik op een krukje zitten. Ik werd nog lichter in mijn hoofd en nog zwarter voor mijn ogen. Ben met mn hoofd tussen mijn benen gaan zitten. Even later ging het wel weer een beetje. Beetje waggelend ben ik naar huis gelopen, plak brood gegeten en water gedronken en na een half uur weer naar de afdeling gegaan. Aan t wurk moeke!
’s Middags werd er nog een jongetje van 5 jaar met severe malaria opgenomen. De ouders zijn eigenlijk veel te laat naar het ziekenhuis gekomen, want het jongetje is die nacht overleden..
Woensdag deed ik de ronde en de andere verpleegkundige voerde de opdrachten uit. Prima team work!! ’S Nachts was een man geopepeerd aan z’n darmen die in de knel zaten. De operatie was zwaar en het lichaam had een klap gehad..
Ik had gedurende de dag elk half uur de controles gedaan. De man was de hele dag in schock. Pols rond de 168 en bloeddruk van 90/70. Toen we een sonde inbrachten kwam er allemaal oud bloed uit de maag. De man is die nacht overleden.
Voor relatives is de verzorging een zware taak. 24 uur per dag zitten naast het bed. Eten geven, wassen alles! Dan mag je best af en toe even een knipje doen, maar hou dan je kind in de gaten aub! Een kindje was uit z'n bed gevallen toen de vader even lag te slapen.. Gelukkig alleen een traan en geen verwondingen of iets!
Rond 16:00 hebben Karin en ik op de female nog een vrouw voorbereid voor een OK. Incomplete abortion. Terwijl we zaten te wachten in de gang leek het net greys anatomy!
Donderdag ochtend meegekeken op de OK bij een liesbreuk correctie. Daarna de ronde gedaan op de afdeling. Was een rustige dag, dagelijkse verpleegkundige taken;)
' S middags naar de minor theatre gegaan. Man met een piki piki (motor) ongeluk. Zijn lag aan diggelen en moest gehecht worden. Vrouw met gebroken arm die gips kreeg. Man met pijn in zijn heup, maar niks te zien op de foto. En een kindje met een abces op het been waarbij een incisie gemaakt moest worden en het pus gedraineerd moest worden.
'S avonds was het afscheidsfeest van Hieke en Emmeline. Erg leuk om medewerkers uit het ziekenhuis buiten het werktijd te zien. Eerst was iedereen een beetje voorzichtig, wat drinken en eten. Later stond iedereen te dansen op de muziek!
Vanmorgen hebben we om 6:00 de bus naar DAR genomen. Rond 12:00 waren we er al. Regen regen en regen. Hopelijk is dit alle regen want we willen het weekend bakken op kipepeo beach. Schijnt heel mooi te zijn daar!! Om jullie even lekker te maken (en mezelf) zie foto's google;)
Dit was alweer de 8e stage week. De De maternity en labour ward kan een drukke afdeling zijn. En daardoor onvoorspelbaar waardoor ik het niet altijd even overzichterlijk vindt. Daarom was het wel fijn om even op een andere afdeling een kijkje te nemen. Met de hoofdverpleegkundige heb ik afgesproken dat ik volgende week ook nog op de male surgical ward blijf!
We hebben met de hoofdverpleegkundige en een arts overlegd welke materialen ze nog nodig zijn in het ziekenhuis. Karin Thessa en ik gaan nu kijken waar aan we het geld, jullie giften;), van de benefit avond willen besteden.
Busu kweka kirsten!!
-
15 April 2011 - 12:04
Sandra:
Kirsten diep RESPECT voor jou! Jeetje wat maak jij allemaal heftige dingen mee zeg, petje af! IK hoop voor jullie dat het een beetje mooier weer word en jullie super genieten van jullie weekendje ( heb even gekeken en ziet er inderdaad WAUW uit) haha. Het is hier ook redelijk mooi weer moet ik zeggen ;) lieve kir geniet ervan!
we zijn trots op jou!
dikke kus San.. -
15 April 2011 - 18:58
Liess:
Heee Lieve Veeb!
Wat maak je weer veel heftige dingen mee deze week! Echt onvoorstelbaar, en ik ben zo trots dat je je hier zo goed door heen slaat! Kir, ga zo door want je bent een kanjer!
En stiekum ook wel even fijn om te lezen dat je al op de helft zit, want ik mis je wel hoor!;)
Dikke knuffel Liessiee! -
16 April 2011 - 09:04
Jaap En Mama :
Hoi liefie:0 Als ik jou verhaal lees rolt er wel een traan over mijn wang .Bewondering maar ook zorg wat maak jij wat mee in korte tijd zo heftig .Ik mis het dan om je even vast te houden en een dikke knuf te geven.Heerlijk dat jullie het weekend even gaan chillen dat is super en een fijne break :0 Ik heb de foto,s gezien van Kipepeo beach super tof de zon gaat vast volop schijnen :)dikke kus mam -
16 April 2011 - 16:48
Wiepie :
Hoi kirsten,
Wat maak je veel meissie in zo'n korte tijd. Heb diep respect voor je.
Je mamsie kan maar trots zijn op zo,n kanjer van een dochter.
Succes verder!!!
Groetjes uit Haulerwijk -
17 April 2011 - 14:47
Siemy En Beppe:
Even een berichtje uit Minnertsgea. We hopen dat je nog vele fijne dagen in dit verre land mag beleven Kirsten. Fijn dat je zo'n goed logeeradres hebt gevonden. Je maakt veel indrukwekkende dingen mee. Met ons gaat het heel goed en meidie nog veel plezier, liefs kus. -
17 April 2011 - 14:51
Roel Anneke & Kids:
WOH heftig hoor, maar je bent flink!!
Dat pakje staat je goed...enne wat gaat het toch snel, alweer 8 weken. Veel plezier verder,kus.
Liefs ons. -
17 April 2011 - 17:32
Fam Zuidema:
Hoi Kirsten.Wij lezen altijd met plezier jullie verslagen.Deze keer niet van Thessa. Dus ik dacht dan maar eens een reactie op jou belevenissen.
Wat een drukke week en erge dingen heb je meegemaakt.Dan is het goed een weekend weg te gaan en alles achter je te laten.Het zal eerst wel stil zijn zonder de 2 andere meiden.
Ik hoop dat het een mooi weekend was met goed weer.Veel succes de komende week en de groeten aan iedereen daar.
-
17 April 2011 - 19:30
Thomas :
hoi meiske,
ik ben trots op je!!!!! hou je
taai, en pas goed op jezelf.
thomas,
stellingwerf college. -
17 April 2011 - 19:41
Sylvia:
Hee meid!
Wat een heftige momenten heb jij meegemaakt zeg! en knap dat je het allemaal doet! het is niet niks! Respect voor jou meid!
Succes nog even en houd je taai!!
Liefs Sylvia. -
18 April 2011 - 19:42
Paul En Dicky:
Meisje meisje wat maak jij veel mee daar.Ik bewonder jou om wat je daar allemaal doet. Ook de foto"s geweldig.Heel veel succes nog enik hoop ook dat je nog een beetje geniet van de omgeving.groetjes Paul enDicky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
