Na Afrika misschien nog steeds tussen de baby's?

Hallo hallo hallo,

Het is weer weekend!!!!! Hoe gaat het in Nederland? Kunnen jullie je voorstellen dat ik nog maar 2,5 week hoef te stage lopen? (jaja ik doe een paar dagen extra) Ik over 3 weken op het strand zit, daarna ik 1 ga proberen te worden met al die lieve beestjes en als afsluiter weer naar het strand met parelwit zand en een azuurblauwe zee? Ik kan het me nog niet voorstellen. De tijd gaat hier zo ontzetten snel. Dat heb ik al heel vaak gezegd. Maar het blijft me verbazen. De eerste paar dagen dacht ik jeetje hoe ga ik in dit land mijn draai vinden en dat 16 weken lang? Help… Toch ben ik wel trots op mezelf dat ik het allemaal maar doe. Stoer wijf, haha! Ik heb hier zoveel geleerd en gezien en ik zal ook de komende 2 werkweken nog veel bijzonders zien. Het blijft tenslotte Afrika!!! Wat ik me toch wel voor kan stellen, ja ik blijf een lekkerbek, ik over 6 weekjes weer bloemkool eet en een baileys drink!!!! Joehoee!!

Goed nu de werkweek maar even. Ik had altijd al gezegd tegen een verpleegkundige dat ik aan het einde van mijn stage met haar een nachtdienst zou draaien. 1 omdat het gezellig is, 2 zij een goede verpleegkundige is en ik dus veel van haar kan leren en ten 3e zodat ik een totaal plaatje krijg van het reilen en zijlen in het ziekenhuis 24/7. Hier hoef ik alleen maar dagdiensten te draaien, maar als verpleegkundige vind ik wel dat je moet weten wat de werkzaamheden zijn in de andere diensten. Vandaar dat ik maandag op dinsdag de nachtdienst in ben gegaan. Maandag ochtend ben ik eerst met school bezig geweest daarna was het dan zover. Toch ook wel weer spannend. Ik zat keurig om 19:50 op de afdeling, want de dienst begint om 20:00. De andere verpleegkundigen kwamen om 20:15 aanzetten.. Ik ben nog niet helemaal ingeburgerd volgens mij, haha!
O mijn god. Ik moet even onderbreken. Ik open net mijn hanzemail… het onderwerp van de mail is: gesprek CC. INTERNET SCHIET OP!!!! 5 min later… JAAAAAAAAAAAAAAA IK MAG OP GESPREK KOMEN VOOR DE SPECIALISATIE NEONATALOGIE!!!! 1 juni ben ik welkom, dat gaat alleen niet lukken, dus ik moet even wat anders regelen. Oh ik hoop het zo! Zou zo leuk als zijn als ik die stage mag doen!
Goed nu weer verder met de nachtdienst. Ten eerste vond iedereen het helemaal leuk dat een mzungu(blanke) in de nachtdienst zat. De arts, die mij altijd baby doll noemt maakte zich zorgen om mij. Bleef ik dan de hele nacht wakker? Had ik me wel goed ingepakt tegen de muggen? De avond begon met een stuitbevalling. Heel interessant om te zien. Een echte Franki breech zoals de arts zei. Een gezond kindje is geboren. Rond 22:00 uur kwamen 2 moeders binnen terwijl ze al in 2nd stage of labour waren. Oftewel de kinderen floepen eruit!! Bij de eerste zou ik nog steriele handschoenen pakken zodat ik de verpleegkundige kon helpen bij de bevalling. Toen ik 10 seconden later terug kwam was het kindje al geboren. 5 minuten later floepte het kindje van de 2e vrouw er ook uit. De derde bevalling duurde iets langer dan de andere, maar gingen ook nog heel snel! Gelukkig was ik bij de laatste 2 er wel op tijd bij. Ik wil natuurlijk zo weinig mogelijk missen.
Later nog een vrouw opgenomen. Een andere verpleegkundige wilde me helpen prima. Hij ging uitleggen hoe je van hoofd tot de kleine teen iemand onderzoekt bij de opname. Het was leerzaam, maar ook heel grappig omdat hij heel grappig is. Op een gegeven moment had ik de wacht op de afdeling. De andere 2 verpleegkundigen gingen even een tukje doen. De hele nacht naast alle andere werkzaamheden heb ik een prematuur kindje verzorgd. Hij is 1 van een tweeling. Zijn zusje was normaal bevallen, omdat hij in stuit lag werd het voor hem een keizersnee. Met z’n tweeën lagen ze in de ‘couveuze’. Hij had de hele avond al een blauwe gelaatskleur en had moeite met ademen, dus hij moest zuurstof krijgen. Gelukkig hadden we wel de hele nacht stroom. Op een gegeven moment kreeg hij steeds meer moeite met ademen en even later stopte het hartje ermee. Toen heb ik het kindje nog gereanimeerd, waarna hij weer een hartslag had en weer ademde. Voor een uurtje ging het redelijk, maar sinds de bevalling moest hij van zo ver weg komen dat het er voor hem niet goed uit zag.. op een gegeven moment stopte hij met ademen en was er geen hartslag meer. Ik wist wel dat er voor dit kindje geen kans van leven is, maar toch vecht je voor zijn leven om hem een kans te geven. De verpleegkundigen hadden zich er al bij neer gelegd. Ik vond het moeilijk te accepteren. Ik had het gevoel dat ik moest beslissen of dit kindje overleden was of niet. Ik zag wel dat het zo was, maar ik wilde het niet zien. De eerste keer wanneer hij bijna overleed en nu toen hij overleden was begon zijn zusje te huilen. Die reageerde meteen als er iets was. Heel bijzonder, als ik het goed gezien heb, om die band tussen een tweeling te zien.
Afgepeigerd en wel ben in rond 9:00 mijn bed ingedoken. De verpleegkundige vroeg of ik nog een nachtdienst ging doen. Ik heb het bij 1 gehouden, want ik had overdag maar 3 uurtjes geslapen.

Dinsdag was de uitslaap dag. ’s Avonds ging ik nog even met Karin naar het ziekenhuis om bij een paar patiënten te kijken hoe het met ze gaat. Op de kinderafdeling was een jongetje opgenomen vermoedelijk met het syndroom van down. Ik wilde het kindje gewoon even zien. Wat een schatje. Het is er echt eentje. Zo lief. Alleen ook wel weer confronterend om te zien omdat hier in Afrika geen verpleegkundigen speciaal opgeleid zijn voor gehandicapten zorg…

Woensdag had ik late dienst samen met Karin. ’s Ochtends zijn we met het project bezig geweest. Rond 13:00 zijn we naar de afdeling gegaan waar het ontzettend rustig was. De hele dienst hadden we de zorg over 1 vrouw waarbij het de hele dienst wachten was op het kindje. Toen de dienst afgelopen was, was het kindje nog niet geboren. De volgende dag hoorden we dat het obstructed labour was en het kindje met een keizersnee geboren is. Wel leuk dat het nu rustig was, want dan kon je de voortgang van een bevalling van seconde tot seconde volgen.

Donderdag zijn we met z’n 3en bezig geweest met het project. Aangezien onze docent ons concept verslag op 1e/2e jaars niveau vond lijken moest er toch een tandje bij. Hij had ook volkomen gelijk. We waren toch iets TE ingeburgerd in het pole pole leven. Afgelopen week hebben we hard gewerkt. Het einde is in zicht.

Vandaag vrijdag begon de dag met een presentatie van de gyneacoloog over post patrum heamorage. Erg interessant. ’s Ochtends eerst de bestelling voor de pharmacy gedaan, maar niet afgemaakt(later wel weer) want een vrouw met eclampsie werd binnengebracht. De proef of ik wel echt wat geleerd heb over eclampsie. De gyneacoloog kwam kijken hij was heel blij want de vrouw had een katheter in, ze had magnesium gehad en ze had bloeddrukverlagende medicijnen gekregen. Ook ik was helemaal blij, wel fijn dat je de opgedane kennis kan toepassen. ’s Middags hebben we ons project besproken met hem. Hij vond onze protocollen er goed uit zien: ‘this is very good work’. Een paar verbeterpunten en dan is ons project over (severe pre-) eclampsie bijna klaar. Voor jullie even een uitleg in het kort. Als je niks met symptomen als een te hoge bloeddruk, oedeem, hyperreflexia, proteïnen in de urine doet tijdens de zwangerschap dan is de kans groot dat je nierfalen krijgt en epileptische aanvallen tijdens de bevallingsfase. Dat is het eclampsie in het kort.
Verder vandaag nog een vrouw opgenomen. Zwanger van het eerste kindje. Bij binnenkomst had ze 7 cm ontsluiting en sterke weeën. Ik had de opname gedaan. Toch leuk als ik een opname weer helemaal zelfstandig gedaan heb. Een uur later is ze bevallen. De bevalling samen met Karin gedaan met de verpleegkundige op de achtergrond. De bevalling ging heel vlotjes. Karin ging het kindje inpakken en alles en ik ging de nageboorte doen. Toch elke keer weer spannend of de placenta compleet eruit komt, en ja hoor!! Kindje gezond, moeder gezond wat wil je nog meer. Een naam voor het kindje haha. Dat weten ze hier nooit zo snel.
Nog een andere vrouw voorbereid op keizersnee, nog een opname, medicijnen enzovoorts. Een drukke en leuke dag. Daar hou ik van!!!

's Avonds hebben we 3 meiden opgevangen ook van de Hanze. Ze gaan hier voor 2.5 week een project met eten en tandzorgkunde doen. Heel erg leuk om te zien hoe ingeburgerd wij dan eigenlijk al zijn. We van veel dingen niet meer opkijken en zij een redelijke cultuurshock ervaren. Precies zoals als ons de eerste dagen. Kijk nu al uit naar de blik van mam en Jaap als ze kennismaken met de cultuur!

Vanmorgen zijn we met de vroege bus naar Morogoro gegaan. Ontbeten in het Hotel en daarna naar de golfbaan gegaan. Voor ons als 3 prutsers was het 1 grappige bedoeling. Helaas hadden we een stom ventje die met ons meeliep. Die hebben we bij de 1e hole z'n geld al gegeven zodat hij weg ging en we met zn 3en verder konden=). De jongens konden ons nog beter uitleggen hoe je moet golfen. Na een paar mooie ballen en veel pruts ballen waren we 9 holes verder. Nu in de stad internetten en pinnen. Straks nog zwemmen en vanavond uiteten. Hoe wel het leven in Bwgala echt prima is en ik denk ik wel een traantje weg ga pikken als ik Bwagala verlaat vind ik het toch ook wel heerlijk om er even een weekendje uit te zijn.

Jullie een fijn weekend nog!
Busu kweka Kirsten