Afscheid nemen,slapen in de wildernis& t paradijs
Door: kirstenvanbeek
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
06 Juli 2011 | Tanzania, Zanzibar
Goedemorgen Nederland,
Hierbij een zonnig bericht vanuit Zanzibar!!! Eerst zal ik even vertellen wat ik de afgelopen 2 weken gedaan heb dan zal ik jullie lekker maken over hoe het is op Zanzibar;)
Zondag de 26e zijn we de berg opgelopen achter het ziekenhuis. Ook nu liepen er weer een paar kindjes met ons mee. Het blijft leuk. In de katholieke kerk van het ziekenhuis was een feestdag. Een stoet van zingende en dansende mensen gingen richting het ziekenhuis. Daar tussen liepen ook de nonnen. Toen ze Mam, Jaap en mij zagen begonnen ze helemaal te glunderen! ' S middags zijn we naar de suikerfabriek gefietst. Omdat de fabriek nu stil ligt is de weg veranderd in een klein fietsweggetje tussen het hoge riet. Erg mooi! Zondag middag waren we uitgenodigd bij de mgolele nonnen. Dit zijn de "lokale" nonnen. Dit was erg gezellig. Ik had 1 van de nonnen mijn gekke bril gegeven zodat ze nu allebij 1 hebben. Ze gingen door het dolle heen. Toen we buiten stonden afscheid te nemen zag ik het koppie van een andere non door de bomen gluren. Ze kwam er ook bij staan. Ze zei: "my baby tell me what is going on" waarop ik zei "i'm going home and leaving Bwagala tomorrow". Waarop ze zei "NO WAY!!!!!". Na afscheid genomen te hebben van de Mgolele nonnen werden we uitgenodigd bij de andere nonnen. Ik fluisterde mam en Jaap in dat ze in handjes mochten knijpen, want dit was heel bijzonder. In 1 middag thuis uitgenodigd worden bij beide nonnen. Als eerste moesten mam en jaap in het gastenboek schrijven. Al snel werden we uitgenodigd in hun woonkamer. Normaal gesproken blijven gasten in het gastenverblijf. We kregen koffie met pinda's. "My baby i make your coffee, because i will put a lot of love in it". Ook bij deze nonnen (van de presious blood) was het erg gezellig. Maar ook verdrietig. De non ging voor mij bidden wat me erg raakte. Het is moeilijk nu te beschrijven wat er precies gezegd werd. Kort gezegd: Ze heeft me in haar hart gesloten en wil geen afscheid van mij nemen...
Toen ik vertelde dat mam nurse is ging ze helemaal door het dolle heen. "Het zit in je bloed, beter nog het zit in je genen!!!!!!".
Na nog wat geklets over koetjes en klafjes was het tijd om afscheid te nemen. Het was heel verdrietig, want allemaal moesten we een traantje weg pinken. Na deze trip in Tanzania ben ik sterker geworden, maar afscheid nemen van mensen die veel voor mij betekenen vind ik vreselijk.
Maandag was het dan zover. De laatste dag in Bwagala was aangebroken. 'S ochtends zijn we nog naar het ziekenhuis gegaan waar we de verpleegkunde klokjes uitgedeeld hebben. Deze vielen erg goed in de smaak want ik werd door iedereen aangesproken of ze ook een klokje mochten, haha! De laatste spulletjes in de tas gedaan, voor het laatst mama mariams chapati met mchuzi marahage gegeten (bonensaus). Dit vinden Karin en ik zo lekker dus hadden we gevraagd of ze dit nog 1x voor ons wilde maken:)
'S middags rond 15:0uur zijn we richting Morogoro vertrokken. Aan de ene kant vond ik heel jammer dat ik Bwagala en alle mensen verliet, maar ik had me er ook op ingesteld en had een prachtige vakantie in het vooruitzicht.
Dinsdag ochtend met de bus van 9:00uur vertrokken naar Arusha. Na een heel lange rit kwamen we rond 19:00uur eindelijk aan. Onze safari man had geregeld dat we met de bus afgezet werden voor het hotel, chil!!
Omdat we de safari moesten betalen moest er eerst gepind worden. Het grootste briefje is 10.000 shilling, dus er moesten aardig wat flappen getapt worden;). Dit was erg hilarisch want niemand had ooit zoveel flappen bij elkaar gezien! Ook kreeg Jaap een sms van de bank dan er mogelijk vraude gepleegd was met zijn visa card;)
Woensdag tot en met zaterdag zijn we op safari geweest. Aan de hand van foto's vertel ik alle belevenissen nog wel een keer uitgebreid. Het waren in ieder geval 4 prachtige dagen. We zijn begonnen bij lake manyara, gevolg door de serengeti en als afsluiter de NgoroNgoro krater. De krater vond ik het mooist. Ook ben ik nog meer te weten gekomen over de Masai mensen. We hebben in tentjes geslapen midden in de wildernis. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik niet naar de wc ging 's nachts tot het weer ligt was, dan maar kramp;)
Ook hebben we in een tentje geslapen op de rand van de krater wat ijs en ijs koud was. Na 4 maanden tropisch weer voelde deze 2 a 3 graden als winter! Zondag zijn we naar de kilimanjaro geweest en bij een waterval gezwommen. Om bij de waterval te komen moesten we via een glibberpad naar beneden. Dit was erg hilarisch want niemand van ons had goede schoenen aan op de rietveldjes na;).
Dinsdag ochtend zijn we met de boot naar Zanzibar vertrokkken waar we vertoeven tot en met zondag. Het is hier prachtig. Het is nog meer een paradijs op aarde dan op kipepeo beach. Vandaag, woensdag, gaan we lekker vertoeven op het strand en vanavond even kijken wat we de komende dagen gaan doen. Mijn wens is in ieder geval zwemmen met dolfijnen, snorkelen en een dagje stone town.
Het is een heel gek idee dat ik zondag nacht weer naar huis toe vlieg. Aan de ene kant erg leuk om iedereen weer te zien. Zoals ik al in eerdere verhalen verteld heb. Maar aan de andere kant nu het einde naderd besef ik des te meer wat ik hier de afgelopen 5 maanden gedaan heb. Dan valt afscheid nemen van de mensen en het land extra zwaar...
Sorry voor de spelfouten heb even snel getypt. Ik ga nu lekker ontbijten met uitzicht op een blauwe zee met poederwit zand;)
Tot volgende week!!!!! ;)
Busu kweka,
Kirsten
Hierbij een zonnig bericht vanuit Zanzibar!!! Eerst zal ik even vertellen wat ik de afgelopen 2 weken gedaan heb dan zal ik jullie lekker maken over hoe het is op Zanzibar;)
Zondag de 26e zijn we de berg opgelopen achter het ziekenhuis. Ook nu liepen er weer een paar kindjes met ons mee. Het blijft leuk. In de katholieke kerk van het ziekenhuis was een feestdag. Een stoet van zingende en dansende mensen gingen richting het ziekenhuis. Daar tussen liepen ook de nonnen. Toen ze Mam, Jaap en mij zagen begonnen ze helemaal te glunderen! ' S middags zijn we naar de suikerfabriek gefietst. Omdat de fabriek nu stil ligt is de weg veranderd in een klein fietsweggetje tussen het hoge riet. Erg mooi! Zondag middag waren we uitgenodigd bij de mgolele nonnen. Dit zijn de "lokale" nonnen. Dit was erg gezellig. Ik had 1 van de nonnen mijn gekke bril gegeven zodat ze nu allebij 1 hebben. Ze gingen door het dolle heen. Toen we buiten stonden afscheid te nemen zag ik het koppie van een andere non door de bomen gluren. Ze kwam er ook bij staan. Ze zei: "my baby tell me what is going on" waarop ik zei "i'm going home and leaving Bwagala tomorrow". Waarop ze zei "NO WAY!!!!!". Na afscheid genomen te hebben van de Mgolele nonnen werden we uitgenodigd bij de andere nonnen. Ik fluisterde mam en Jaap in dat ze in handjes mochten knijpen, want dit was heel bijzonder. In 1 middag thuis uitgenodigd worden bij beide nonnen. Als eerste moesten mam en jaap in het gastenboek schrijven. Al snel werden we uitgenodigd in hun woonkamer. Normaal gesproken blijven gasten in het gastenverblijf. We kregen koffie met pinda's. "My baby i make your coffee, because i will put a lot of love in it". Ook bij deze nonnen (van de presious blood) was het erg gezellig. Maar ook verdrietig. De non ging voor mij bidden wat me erg raakte. Het is moeilijk nu te beschrijven wat er precies gezegd werd. Kort gezegd: Ze heeft me in haar hart gesloten en wil geen afscheid van mij nemen...
Toen ik vertelde dat mam nurse is ging ze helemaal door het dolle heen. "Het zit in je bloed, beter nog het zit in je genen!!!!!!".
Na nog wat geklets over koetjes en klafjes was het tijd om afscheid te nemen. Het was heel verdrietig, want allemaal moesten we een traantje weg pinken. Na deze trip in Tanzania ben ik sterker geworden, maar afscheid nemen van mensen die veel voor mij betekenen vind ik vreselijk.
Maandag was het dan zover. De laatste dag in Bwagala was aangebroken. 'S ochtends zijn we nog naar het ziekenhuis gegaan waar we de verpleegkunde klokjes uitgedeeld hebben. Deze vielen erg goed in de smaak want ik werd door iedereen aangesproken of ze ook een klokje mochten, haha! De laatste spulletjes in de tas gedaan, voor het laatst mama mariams chapati met mchuzi marahage gegeten (bonensaus). Dit vinden Karin en ik zo lekker dus hadden we gevraagd of ze dit nog 1x voor ons wilde maken:)
'S middags rond 15:0uur zijn we richting Morogoro vertrokken. Aan de ene kant vond ik heel jammer dat ik Bwagala en alle mensen verliet, maar ik had me er ook op ingesteld en had een prachtige vakantie in het vooruitzicht.
Dinsdag ochtend met de bus van 9:00uur vertrokken naar Arusha. Na een heel lange rit kwamen we rond 19:00uur eindelijk aan. Onze safari man had geregeld dat we met de bus afgezet werden voor het hotel, chil!!
Omdat we de safari moesten betalen moest er eerst gepind worden. Het grootste briefje is 10.000 shilling, dus er moesten aardig wat flappen getapt worden;). Dit was erg hilarisch want niemand had ooit zoveel flappen bij elkaar gezien! Ook kreeg Jaap een sms van de bank dan er mogelijk vraude gepleegd was met zijn visa card;)
Woensdag tot en met zaterdag zijn we op safari geweest. Aan de hand van foto's vertel ik alle belevenissen nog wel een keer uitgebreid. Het waren in ieder geval 4 prachtige dagen. We zijn begonnen bij lake manyara, gevolg door de serengeti en als afsluiter de NgoroNgoro krater. De krater vond ik het mooist. Ook ben ik nog meer te weten gekomen over de Masai mensen. We hebben in tentjes geslapen midden in de wildernis. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik niet naar de wc ging 's nachts tot het weer ligt was, dan maar kramp;)
Ook hebben we in een tentje geslapen op de rand van de krater wat ijs en ijs koud was. Na 4 maanden tropisch weer voelde deze 2 a 3 graden als winter! Zondag zijn we naar de kilimanjaro geweest en bij een waterval gezwommen. Om bij de waterval te komen moesten we via een glibberpad naar beneden. Dit was erg hilarisch want niemand van ons had goede schoenen aan op de rietveldjes na;).
Dinsdag ochtend zijn we met de boot naar Zanzibar vertrokkken waar we vertoeven tot en met zondag. Het is hier prachtig. Het is nog meer een paradijs op aarde dan op kipepeo beach. Vandaag, woensdag, gaan we lekker vertoeven op het strand en vanavond even kijken wat we de komende dagen gaan doen. Mijn wens is in ieder geval zwemmen met dolfijnen, snorkelen en een dagje stone town.
Het is een heel gek idee dat ik zondag nacht weer naar huis toe vlieg. Aan de ene kant erg leuk om iedereen weer te zien. Zoals ik al in eerdere verhalen verteld heb. Maar aan de andere kant nu het einde naderd besef ik des te meer wat ik hier de afgelopen 5 maanden gedaan heb. Dan valt afscheid nemen van de mensen en het land extra zwaar...
Sorry voor de spelfouten heb even snel getypt. Ik ga nu lekker ontbijten met uitzicht op een blauwe zee met poederwit zand;)
Tot volgende week!!!!! ;)
Busu kweka,
Kirsten
-
06 Juli 2011 - 06:28
Kir:
In een woord: GEWELDIG!
Tot volgende week, wat is dat leuk om te zeggen ;) kus -
06 Juli 2011 - 08:38
Marije:
Wat is die tijd weer snel gegaan! Geniet nog maar even van de laatste paar dagen en alvast een goede terugreis gewenst.
Heb bijna al je verhalen kunnen lezen, al was ik soms wel jaloers hoor ;) Dan wou ik ook heel graag weer terug!
groetjes, Marije -
06 Juli 2011 - 09:03
Wilma:
wat kun jij mooi schrijven. ik heb bewondering voor je wat je gadaan heb en wat je mee gemaakt hebt.
geweldig en 1 woord
Geniet nog even met zn allen in afrika ik hoor de verhalen wel van je moeder. tuut wilma (moeder van Jordi) -
06 Juli 2011 - 13:05
LIesieee:
Veebie, waarschijnlijk mijn laatste reactie ...want dit zal wel joun laatste verhaal zijn!:)
Want volgende week horen we alles LIVE van jou!;) Echt geweldig.
Kijk er echt naar uit, dat je weer terug komt!
Ga nog maar even lekker genieten, en een dikke knuffel van mij!!
TOT VOLGENDE WEEK, yesyes!! xx -
06 Juli 2011 - 15:55
Sharon:
Meis, woowieeeh! Wat heb jij ontzettend leuke dingen meegemaakt echt fantastisch meid! :)
Whaaa ik wil ook geen verhaaltjes meer lezen maar wil nu alles Live horen! Ik vind fijn het fijn dat je weer terugkomt maar ik begrijp dat je zelf nog wel langer had willen blijven!
Het wordt hier natuurlijk weer de sleur van het dagelijkse leven al is die ook heel fijn hoor(A) hihi
Tot volgende week! xxx -
06 Juli 2011 - 20:52
Babs:
Liever kirsten,
Tot volgende week.. wat klinkt dat heeer-lijk!! Maar voor jou erg dubbel dus nog maar even dubbelop genieten dan!;) Wat een verhalen hé. Die mag jij straks nog eens haarfijn over doen met foto's!;) Daar gaat je vakantie..:P
Tot snel lieverd!!! Kuskuskus -
06 Juli 2011 - 21:08
Roel & Anneke:
Woh wat een waarderng!!
Fijn dat Mama en Jaap dit met je mogen meemaken/kijken.
Fijn dat je zulke fantastische maanden hebt gehad. Maar zeker ook weer fijn dat je in Nederland komt. XXXX voor jullie Kirsten, Wally en Jaap. -
07 Juli 2011 - 10:08
Sandraaaa:
Kir je kon ons nog 1 keer jaloers maken met je mooie verhalen en dat heb je dan ook zeker gedaan haha! Super dat je het zo naar je zin hebt gehad al die maanden. En inderdaad afscheid nemen is NOOOIT leuk, toen je weg ging hier niet en nu je weggaat daar niet! Maar we zijn wel heeeeeeel blij als je weer thuis bent hoor ;)..
lieve Kir geniet van je laatste paar dagen!!
tot heeeeel snel
dikke tuuterd San ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
