Baby's, Ughali, dansen met locals

Hallo allemaal,

Het is weer weekend, dus weer tijd om een verhaaltje te typen! De 2 co- assistenten vertrekken volgende week. Ik ben toch wel een beetje jaloers op hun. Het idee dat je je familie en vrienden over een week weer ziet...
Maar aan de andere kant.. er staan me hier nog zoveel leuke dingen te wachten, die wil ik niet overslaan!

Nou mijn belevenissen van deze week.
Thessa zit deze week op de male surgical ward, dus ik heb alle baby’s voor mezelf! ;) haha! Toen ik vanmorgen de 2 prematuur kindjes aan het wegen en tempen was riep de verpleegkundige Christin!!! Christin!! Come!! Was net een vrouw bevallen, ze was bezig met de nageboorte. Take the baby! NO PROBLEM hahaha! Toen ik het jongetje aan het wegen was schoot er een straaltje urine de lucht in, de blaas werkt in ieder geval goed! Het jongetje daarna lekker warm ingepakt in kanga’s. Snoepje!
Maandag de ronde alleen gedaan met de arts. Na afloop gaf ze mij het compliment dat ik een harde werker was, dat beviel haar wel. Katheters, infusen en verbanden verwijderen. Bloed afnemen om HB te checken, BS afgenomen om malaria te checken, heen en weer naar het lab lopen enzovoorts. Toen de arts alle patiënten gezien had, was ik ook klaar! My baby, you work so hard!! Thessa en ik hadden de afgelopen twee 2 weken elke ochtend de 2 prematuur kindjes gewogen, tempen en bij gehouden hoeveel voeding ze elke 3 uur via de sonde moesten krijgen. De arts zei: Thanks to you those babies are still alive. God bless you!! 1 van de kindjes is donderdag met ontslag gegaan. Jeej!
Na de ronde snel thee gedronken, tong verbrand, en meegegaan met een keizersnee. De verpleegkundige vroeg of ik alleen naar de OK wilde. Ik zei als er geen complicaties zijn durf ik het wel, maar bij complicaties vind ik het wel fijn als er een verpleegkundige bij me is. Van te voren weet je nooit met wat voor score het kindje geboren wordt. De verpleegkundige is gelukkig wel met me mee gegaan. Een gezonde jongen van 3.2 kg is geboren!
’s Avonds bij een medical officer gegeten. Een hele ervaring. Met je rechter hand moet je eten. Ze had kip, koeienvlees, gebakken banaan, aardappels en kool klaar gemaakt. Erg lekker. Maar kippenpootjes met 1 hand eten en uit elkaar scheuren, dat vraagt toch enige ervaring wil je een beetje netjes eten en niet als een varken.
Haar vriend had een raar stuk vlees op z’n bord liggen. We vroegen wat dat was. Iets uit de maag van de kip? We kregen allemaal een stukje, ik heb het verstopt tussen de kippenbotjes…

Dinsdag ochtend lagen er 2 vrouwen naast elkaar met beide heftige weeën. De arts ging bij 1 kijken en de verpleegkundige ging bij 1 kijken. Ik ging de arts helpen, maar de vrouw had nog geen volledige ontsluiting. Ik had met mijn steriele handschoenen nog niks aangeraakt dus ben door gelopen naar het volgende bed een de verpleegkundige geholpen bij de bevalling. Gezond meisje van 2.78 kg is geboren!
Daarna weer de ronde alleen gedaan met de arts. Vandaag 33 patiënten, dus volle bak. Ik had van Thessa en Karin een rode stethoscoop gekregen op mijn verjaardag. Volgens de sister(de arts=non met wie ik deze week de rondes gedaan heb) heb ik een stethoscoop of “the precious blood”
In de ‘couveuse’ lag een pasgeboren kindje. Ik dacht dat de arts vroeg hoe het kindje heette, dus ik zei Kirsten!!! Ze liep lachend weg, bleek dat ze vroeg hoe de moeder heette. My baby, You have to wait a few years before you get a baby!!!! Ja mama.. haha!

Woensdag. My baby come for the round! Toen we bij de tweede patiënt waren werd de arts opgeroepen voor een keizersnee, daarna volgde er nog 1. De patiënt klaar gemaakt voor OK. Heb niet veel infuus naalden geprikt, maar deze vrouw had redelijk dikke kabels. Heb m in 1x erin gejenst. En een katheter ingebracht. Toen ik me omdraaide kwam er kots op me afgevlogen, snel een bekkentje gehaald en de patiënt gesteund. Daarna een nieuwe opname van de grond geplukt en op bed gelegd. Ze zat eerst op een krukje, maar de weeën waren zo heftig dat ze op de grond was gaan liggen… vanaf de andere kant van de afdeling hoorde ik de verpleegkundige weer roepen. 2 vrouwen hadden sterkte weeën.
1 vrouw had volledige ontsluiting, de ander gelukkig nog niet. 1 moeder is bevallen van een gezonde jongen. Ik zag de andere verpleegkundige ook met een pasgeboren kindje naar de weegschaal lopen. De nieuwe opname die ik net 10 minuten geleden op bed had gelegd, was ook al bevallen!
Helaas was er bij 1 moeder het kindje al overleden in de baarmoeder. Ik was even alleen op de labour toen de relative naar me toen kwam om te zeggen dat ze het hoofdje al konden zien. Oohje en nu? Ik snel op de maternity kijken, daar was een verpleegkundige. Ik uitgelegd wat er aan de hand was.. Ik ben alvast begonnen met de bevalling.. het kindje was al overleden dus ik kon niet heel veel meer fout doen.. alleen de sterke weeën waren verdwenen, dus kon ze niet flink persen zodat het kind eruit kon komen. Ik raakte een beetje in paniek en vroeg om hulp. Geen hulp… ik heb mijn stem verheft en nog een keer om hulp gevraagd. Wel hulp! Samen hebben we de bevalling afgemaakt. Het was een volgroeid en mooi meisje.. zucht
Om half 3 ‘s middags de ronde afgemaakt met de arts. Om 16:45 liep de verpleegkundige met 2 blood slides die naar het lab moesten. Ik zei geef die maar aan mij dan ga ik meteen door naar huis. Toedeloeee, ik vond het mooi geweest voor vandaag was bek af!

7 april is de dag dat de eerste president van Zanzibar is overleden. Geen werkdag in Tanzania, dus we waren vrij. Het was een beetje een pumsika (luie) dag. Volleyballen, boekje lezen, muziekje luisteren enzovoorts. ’s Middags nog even naar Joyce geweest. De vrouw die voor mama maryam bij de wazungu’s werkte. Ze liet trots de foto’s zien die ze van de vorige wazungu’s gekregen had! Ze vroeg of we bij haar een keer pannenkoeken wilde eten met de kinderen. ’s Avonds HET locale voedsel gehad: Ughali = maispap. Mama maryam had er tomatensaus en spinazie bij gemaakt, best lekker!

Vrijdag was een rustige dag. Geen bevallingen. Wel de artsenvisite gedaan en de ontslagen geregeld. En verder de dagelijkse bezigheden: prematuur kindje wegen/ tempen, wonden verzorgen, katheter verwijderen/ inbrengen, bloed onderzoeken blablabla… ’s avonds het dorp in gelopen en op de muziek afgegaan. We kwamen bij de lokale discotheek terecht. Wat gedronken en gedanst met de locals. Erg grappig! De huisdieren vinden mij denkik erg leuk hier.. Zat met een rat in de wc opgesloten, kakkerlakken in mijn slaapkamer, 1000 vliegjes in mijn anti mosquito bukertje.. gezellig!!!!!

Zaterdag was een beetje hetzelfde als donderdag. Pumsika dag. Volleyballen, boekje lezen, muziekje luisteren, verhaaltje typen. ’ s Ochtends Joyce gebeld of we ’s avonds langs konden komen om pannenkoeken te eten. Geen probleem, hartstikke leuk! Ze had rijst, saus, spinazi en pannenkoeken gemaakt.. de schat! Op een gegeven moment ging ze even weg om de 2 koeien te melken. Wij zaten een beetje in dubio.. wat is hun gewoonte? Blijf je de hele avond? Ga je nu weg? Hoe doen jullie dat? Ongeveer een uur na het eten zijn we maar naar huis gegaan want we werden opgegeten door de muggen.

Zodra ik een vrije dag heb komt mijn vakantie gevoel ook meteen naar boven. Die palmbomen en de zon die doen het m! Zo ook vandaag weer.. vanochtend rustig aan gedaan en ontbeten met zn allen. Net of ik op de camping zit. Vanmiddag naar de suikerfabriek gefietst. Net of je naar het strand fietst, alleen komt er nooit een strand... Dat strand komt 5 juli als we naar Zanzibar gaan!!!!!

Busu kweka, Kirsten!

Voor de gene die het nog willen weten..
Mijn adres is:
Turiani Hospital
Kirsten van Beek
Po box 20
Turiani, Tanzania

Telefoonnummer: 00255652808610
(Als je smst zet dan wel je naam er onder want heb al jullie nummers niet, haha!)