KUKU KUKU KUKU KUKU
Door: kirstenvanbeek
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
27 Maart 2011 | Tanzania, Dodoma
Hallo Hallo Hallo,
Hoe gaat het in Nederland? Mooi weer hoorde ik? Hier is het regenseizoen nu echt in aantocht.. Het kan hier met bakken naar beneden komen en flink onweren! Ben benieuwd hoe het straks is als we midden in het regenseizoen zitten! Afgelopen zondag viel het internet al een paar keer uit door de regen..
Over mijn Swahili gesproken.. dat wil nog niet echt vlotten! Ik heb al wel heel veel woorden geleerd.. maar het blijft lastig! 1 oplossing: oefening baart kunst. Dus ik blijf maar doorgaan met halve Swahili zinnen en wat gebaren taal erbij..
Ook merk ik hier dat mijn Engelse taalknobbel niet heel groot is. Heel frustrerend soms! Ik kan dan niet altijd duidelijk maken wat ik echt bedoel of alle vragen stellen die door mijn hoofd zwerven..
Van de week hebben we een record gehaald van het hebben van geen stroom! De waterton was op een gegeven moment leeg, dus kwam er geen water meer uit de kraan en dus geen douche… ik raak eraan gewend! In noodgevallen kunnen we altijd nog buiten in de stromende regen douchen, haha!
Maandag heb ik samen met de verpleegkundige weer 2 gezonde kindjes op de wereld geholpen. Bevallingen blijven een bijzondere gewaarwording, maar ik kan er niet meer met zoveel woorden over vertellen als in de eerste weken;)
Tussen de twee bevallingen door hebben we de artsenvisite gedaan. Prima ronde. Relaxed dagje dus! Na het werk zijn we met de ouders van Emmeline in de jeep naar Mhonda, een dorpje verderop in de bergen, gereden. In Mhonda is heel wat jaren geleden, vraag me niet welk jaar precies, de 2e kerk van Tanzania gebouwd. We gingen even binnen kijken waar een groep Tanzanianen een dans aan het oefenen waren voor de dienst van zondag. Achter de kerk wonen de nonnen. 1 non was aan het tuinieren. We kregen een rondleiding door de tuin en rond om het huis waar schooljongetjes in de bomen klommen om avocado’s en sinasappels te plukken. Er hing een heel gemoedelijke sfeer, vast omdat er geen mannen rondliepen;) haha! Ik was eigenlijk wel heel benieuwd naar de binnenkant van het huis, maar die hebben we helaas niet gezien. Later zijn we nog naar de rivier gelopen. Aan de ene kant waren de mannen aan het zwemmen en aan de andere kant waren de vrouwen de kleren aan het wassen.
Dinsdag heb ik heel veel gelachen. Er lag een vrouw op de afdeling van 1.40 meter kort. De arts dacht dat een normale bevallingen hem niet zou worden, omdat het kindje niet door het bekken zou passen. De verpleegkundigen waren ervan overtuigd dat het wel zou moeten passen. Op de afdeling hadden Thessa en ik de verpleegkundigen uitgedaagd voor een competentie om het gewicht van het kindje. Het gewicht werd geschat van 1.2 kg tot 2.2 kg. Het meisje had nog geen volledige ontsluiting dus we moesten even wachten. We hebben met de verpleegkundige een heel gesprek gehad over de verschillen tussen Tanzanianen en Nederlanders. Conclusie: Tanzanianen leven per dag, Nederlanders leven gericht op de toekomst. De moeder had volledige ontsluiting. Sukuma sukuma!!!! Toen de moeder bevallen was van een meisje gingen de verpleegkundigen springen en zingen van blijdschap. Het meisje woog 2.7 kg!!!! Meteen na de bevallingen ging de verpleegkundige de arts trots op bellen om te vertellen dat een keizersnee niet nodig was.
Dinsdag op woensdag nacht had het flink geregend. Toen we woensdag ochtend op de labour kwamen kon je een spelt horen vallen op de grond. Vanwege de regen komen mensen minder snel naar het ziekenhuis. Woensdag is er niks bijzonders gebeurd. ’s middags nog brainstormen over ons project. We dachten aan diabetes in de zwangerschap, maar dat komt hier weinig voor dus niet echt een geschikt onderwerp. Wel erg jammer, want dat leek mij erg leuk om uit te zoeken. We hebben de verpleegkundige gevraagd waar zij behoefte aan hebben. pre eclampsie en eclampsie komt hier veel voor, dus daar gaan we ons project over doen!! Met de hoofdverpleegkundige hebben we besproken wat we met ons geld kunnen doen van de benefit avond! Hij had een lijstje met materialen die ze in het ziekenhuis nog niet hebben of die kapot zijn. Wat we precies gaan kopen, waar we het kunnen kopen en wat het kost gaan we de komende tijd uitzoeken! Ik hou jullie op de hoogte;)
Toen ik donderdag avond in mijn dagboekje schreef vroeg ik mij af waar maandag dinsdag en woensdag gebleven waren? Aan het begin van de week moet ik altijd even slikken bij het idee dat ik 5 werkdagen voor de boeg heb. Als ik eenmaal bezig ben en ik voor mijn gevoel mijn eerste adem nog niet uitgeblazen heb, is het alweer vrijdag avond. De tijd gaat hier zo snel, ongelofelijk!!! Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het nog heel lang duurt voordat ik weer met beide beentjes op de Nederlandse aardbodem sta (en ik weer chocola kan kopen). Maar als het zo door gaat dan ben ik heel snel weer thuis (en heb ik mijn chocola heel snel weer binnen handbereik… hehe!). Ik sta hier in huis bekend om mijn chocolade en karamel verslaving. Er gaat geen dag voorbij dat ik het woord karamel of chocola niet gezegd heb…
Donderdag ochtend tijdens de overdracht kwam de sister achter ons zitten. zoals ik al eerder verteld heb ben ik haar baby. Ze vroeg: Karin how are you? Fine. Thessa, how are you? Fine. And…. my BABY how are you? I’m fine!!!! Denk dat ze niet weet dat mijn echte naam Kirsten is. Maar dat laat ik mooi zo, ondanks dat ze een non is heeft ze toch een beetje een baby ;) ;)
Tijdens de ronde waren er geen bijzonderheden. 16 patiënten dus vrij rustig. ’s Middags nog een bevalling gedaan. Een meisje van 2.7 kg is geboren. Hungera!
DE MASQUAT WANDELING… Ongeveer 8 uur lopen naar Masquat door het regenwoud. Dan slapen in Masquat en de volgende dag weer ongeveer 8 uur terug lopen. De gene die deze tocht organiseert vraagt ons heel vaak wanneer we nou een keer mee gaan. Wij stellen het elke keer uit, hebben geen zin om zolang te lopen. Ben niet gek?!
Of toch wel.. donderdag avond met mama gebeld. Mam? Hebben jij en Jaap straks zin om 8-10uur te lopen, 2 dagen, tussen het regenwoud door? Ja, als je door de mooie natuur loopt heb je vast niet door dat je zolang loopt. We hebben besloten, dat als mama en Jaap hier zijn, we met z’n 5en de uitdaging aan gaan!!!! Mam, dan mag je nog wel goeie wandelschoenen voor me meenemen als jullie deze kant op komen;)
Vrijdag samen met de verpleegkundige weer 2 snoepjes op de wereld geholpen. De eerste bevalling ging erg vlot, de moeder kwam met +/- 8 cm ontsluiting binnen. Een jongetje is geboren!! De tweede bevalling ging ook vrij vlot. Een jongetje van 3.72 kg is geboren. Dappere moeder, 1 uur na de bevalling zat ze alweer in de stoel te eten en drinken.
Aangezien ik maandag 20 wordt, wat niemand hier geloofd want iedereen denkt dat ik ouder ben, wil ik voor mijn verjaardag een kuku (kip). 2 redenen. 1: Ik ben hier verslaafd aan de overheerlijke ananas! Het schijnt dat mama maryam heerlijke kip met ananas kan maken! 2: ik zag een man fietsen met een kuku onder de snelbinders. Die kuku zat rustig en tevreden om zich heen te kijken?! Ik was net te laat om een foto te maken! Aangezien ik dit zo grappig vond om te zien wil ik zelf met een kuku op mijn pakjedrager fietsen! De kuku is besteld. Met de verpleegkundige heb ik al een gesprek gehad over hoe je een kip moet slachten… als ik straks de kuku in het echt zie en er al een band mee heb opgebouwd, omdat ik hem hopelijk achter op mijn pakjedrager krijg, durf ik hem misschien niet meer te slachten.. we zullen zien!
Vrijdag middag kwam Thessa met de opmerking dat haar haren niet meer goed wouden zitten, omdat het te lang werd. Karin heeft er de schaar in gezet. Het eindresultaat is prima! Good job!
Vrijdag avond was de stroom weer uitgevallen rond 18u. Ik zat nog helemaal in de doe stand van de afgelopen werkweek. Werd gek van mezelf, want verveelde me waardoor ik thuis miste.. Geen tv, geen internet, geen vriendinnen waar je even heen fietst, geen familie om mee te eten en natafelen, geen Baileys met ijsklontjes, geen chocola, geen chips, niks met karamel! Ooh wat heb ik het hier toch vreselijk zwaar.. haha! Gelukkig wist 1 van ons de spelregels van hartenjagen! Gelukkig hadden we maïs, dus hebben we popcorn gemaakt! Dat maakte mijn vrijdag avond dipje weer helemaal goed!
Zaterdag ochtend is pumsika tijd (luier tijd)!! Zaterdag middag ben ik met Thessa de berg opgeklommen achter het ziekenhuis. Halverwege het dorp liepen we tegen een grote waterplas aan, ontstaan door de regen. Uit alle hoeken kwamen kinderen gillend aangerend “WAZUNGU”. De kindjes hebben ons door het water gelootst en ons verder de weg gewezen door het dorpje richting de berg. Toen we boven op de berg stonden en ik me omdraaide was ik even in shock. Wat een prachtig uitzicht. Je kon het ziekenhuisterrein, rijstvelden en de suikerfabriek in de verte tussen alle palmbomen zien. Zaterdag avond hebben we weer koekjes gebakken, die natuurlijk al heel snel in onze maag beland waren. En Hieke had een quiche gemaakt, heerlijk!
Vanmorgen werd ik rond 7:30 wakker. Ik had de slaap al uit dus ben uit bed gegaan.. eenmaal aangekomen in de woonkamer hingen er allemaal slingers en balonnen!!! Ik had gezegd dat we zondag mijn verjaardag wel klein konden vieren: Kip vangen, slachten eten en klaar!
Hieke, Emmeline, Karin en Thessa kwamen uit Hieke’s kamer. Hun plan was om naast mijn bed te komen staan en een verjaardagsliedje te zingen. Helaas voor hun was ik mijn bed al uitgeslopen... van Hieke en Emmeline heb ik een mand gekregen een zadelhoes, vet stoer! En van Karin en Thessa heb ik een stethoscoop gekregen! Allemaal boven verwachting dus en hardstikke leuk!
Rond 10:30 zijn we met mama maryam richting de nonnen gelopen om een kip te vangen. Wat een spectakel!! Ik ging het kippenhok in, met mijn verjaardagsmuts op(dat moest van Thessa). Trost had ik een witte kip gevangen, die was alleen te klein voor ons 5en dus zei mama maryam vang de haan maar!
Aaah dat beest was zo groot en vloog hysterisch alle kanten op! Toen ik dacht hem gevangen te hebben en naar mijn handen keek had ik drie veren in mijn hand! Balen! Een andere vrouw ging nog helpen, die heeft uiteindelijk dat grote beest gevangen, asanta sana!!! Mama maryam droeg de haan naar huis, thuis ontsnapte hij weer. Wij met zn alleen door de tuin rennen om de haan weer te vangen. Ik heb de slachtsessie aan iemand anders overgelaten.. mama maryam gaat de kip bereiden met kruiden en rosti (aardappels) ben benieuwd!!!! Helaas tot nu aan toe zijn er nog geen anasen te koop voor bij de weg.
Morgen komt er een nieuwe co- assistent bij. Dan zijn we met z'n 6en in 1 huis. Volle bak!
Dit was het weer voor deze week! Busu kweka Kirsten! x
Hoe gaat het in Nederland? Mooi weer hoorde ik? Hier is het regenseizoen nu echt in aantocht.. Het kan hier met bakken naar beneden komen en flink onweren! Ben benieuwd hoe het straks is als we midden in het regenseizoen zitten! Afgelopen zondag viel het internet al een paar keer uit door de regen..
Over mijn Swahili gesproken.. dat wil nog niet echt vlotten! Ik heb al wel heel veel woorden geleerd.. maar het blijft lastig! 1 oplossing: oefening baart kunst. Dus ik blijf maar doorgaan met halve Swahili zinnen en wat gebaren taal erbij..
Ook merk ik hier dat mijn Engelse taalknobbel niet heel groot is. Heel frustrerend soms! Ik kan dan niet altijd duidelijk maken wat ik echt bedoel of alle vragen stellen die door mijn hoofd zwerven..
Van de week hebben we een record gehaald van het hebben van geen stroom! De waterton was op een gegeven moment leeg, dus kwam er geen water meer uit de kraan en dus geen douche… ik raak eraan gewend! In noodgevallen kunnen we altijd nog buiten in de stromende regen douchen, haha!
Maandag heb ik samen met de verpleegkundige weer 2 gezonde kindjes op de wereld geholpen. Bevallingen blijven een bijzondere gewaarwording, maar ik kan er niet meer met zoveel woorden over vertellen als in de eerste weken;)
Tussen de twee bevallingen door hebben we de artsenvisite gedaan. Prima ronde. Relaxed dagje dus! Na het werk zijn we met de ouders van Emmeline in de jeep naar Mhonda, een dorpje verderop in de bergen, gereden. In Mhonda is heel wat jaren geleden, vraag me niet welk jaar precies, de 2e kerk van Tanzania gebouwd. We gingen even binnen kijken waar een groep Tanzanianen een dans aan het oefenen waren voor de dienst van zondag. Achter de kerk wonen de nonnen. 1 non was aan het tuinieren. We kregen een rondleiding door de tuin en rond om het huis waar schooljongetjes in de bomen klommen om avocado’s en sinasappels te plukken. Er hing een heel gemoedelijke sfeer, vast omdat er geen mannen rondliepen;) haha! Ik was eigenlijk wel heel benieuwd naar de binnenkant van het huis, maar die hebben we helaas niet gezien. Later zijn we nog naar de rivier gelopen. Aan de ene kant waren de mannen aan het zwemmen en aan de andere kant waren de vrouwen de kleren aan het wassen.
Dinsdag heb ik heel veel gelachen. Er lag een vrouw op de afdeling van 1.40 meter kort. De arts dacht dat een normale bevallingen hem niet zou worden, omdat het kindje niet door het bekken zou passen. De verpleegkundigen waren ervan overtuigd dat het wel zou moeten passen. Op de afdeling hadden Thessa en ik de verpleegkundigen uitgedaagd voor een competentie om het gewicht van het kindje. Het gewicht werd geschat van 1.2 kg tot 2.2 kg. Het meisje had nog geen volledige ontsluiting dus we moesten even wachten. We hebben met de verpleegkundige een heel gesprek gehad over de verschillen tussen Tanzanianen en Nederlanders. Conclusie: Tanzanianen leven per dag, Nederlanders leven gericht op de toekomst. De moeder had volledige ontsluiting. Sukuma sukuma!!!! Toen de moeder bevallen was van een meisje gingen de verpleegkundigen springen en zingen van blijdschap. Het meisje woog 2.7 kg!!!! Meteen na de bevallingen ging de verpleegkundige de arts trots op bellen om te vertellen dat een keizersnee niet nodig was.
Dinsdag op woensdag nacht had het flink geregend. Toen we woensdag ochtend op de labour kwamen kon je een spelt horen vallen op de grond. Vanwege de regen komen mensen minder snel naar het ziekenhuis. Woensdag is er niks bijzonders gebeurd. ’s middags nog brainstormen over ons project. We dachten aan diabetes in de zwangerschap, maar dat komt hier weinig voor dus niet echt een geschikt onderwerp. Wel erg jammer, want dat leek mij erg leuk om uit te zoeken. We hebben de verpleegkundige gevraagd waar zij behoefte aan hebben. pre eclampsie en eclampsie komt hier veel voor, dus daar gaan we ons project over doen!! Met de hoofdverpleegkundige hebben we besproken wat we met ons geld kunnen doen van de benefit avond! Hij had een lijstje met materialen die ze in het ziekenhuis nog niet hebben of die kapot zijn. Wat we precies gaan kopen, waar we het kunnen kopen en wat het kost gaan we de komende tijd uitzoeken! Ik hou jullie op de hoogte;)
Toen ik donderdag avond in mijn dagboekje schreef vroeg ik mij af waar maandag dinsdag en woensdag gebleven waren? Aan het begin van de week moet ik altijd even slikken bij het idee dat ik 5 werkdagen voor de boeg heb. Als ik eenmaal bezig ben en ik voor mijn gevoel mijn eerste adem nog niet uitgeblazen heb, is het alweer vrijdag avond. De tijd gaat hier zo snel, ongelofelijk!!! Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het nog heel lang duurt voordat ik weer met beide beentjes op de Nederlandse aardbodem sta (en ik weer chocola kan kopen). Maar als het zo door gaat dan ben ik heel snel weer thuis (en heb ik mijn chocola heel snel weer binnen handbereik… hehe!). Ik sta hier in huis bekend om mijn chocolade en karamel verslaving. Er gaat geen dag voorbij dat ik het woord karamel of chocola niet gezegd heb…
Donderdag ochtend tijdens de overdracht kwam de sister achter ons zitten. zoals ik al eerder verteld heb ben ik haar baby. Ze vroeg: Karin how are you? Fine. Thessa, how are you? Fine. And…. my BABY how are you? I’m fine!!!! Denk dat ze niet weet dat mijn echte naam Kirsten is. Maar dat laat ik mooi zo, ondanks dat ze een non is heeft ze toch een beetje een baby ;) ;)
Tijdens de ronde waren er geen bijzonderheden. 16 patiënten dus vrij rustig. ’s Middags nog een bevalling gedaan. Een meisje van 2.7 kg is geboren. Hungera!
DE MASQUAT WANDELING… Ongeveer 8 uur lopen naar Masquat door het regenwoud. Dan slapen in Masquat en de volgende dag weer ongeveer 8 uur terug lopen. De gene die deze tocht organiseert vraagt ons heel vaak wanneer we nou een keer mee gaan. Wij stellen het elke keer uit, hebben geen zin om zolang te lopen. Ben niet gek?!
Of toch wel.. donderdag avond met mama gebeld. Mam? Hebben jij en Jaap straks zin om 8-10uur te lopen, 2 dagen, tussen het regenwoud door? Ja, als je door de mooie natuur loopt heb je vast niet door dat je zolang loopt. We hebben besloten, dat als mama en Jaap hier zijn, we met z’n 5en de uitdaging aan gaan!!!! Mam, dan mag je nog wel goeie wandelschoenen voor me meenemen als jullie deze kant op komen;)
Vrijdag samen met de verpleegkundige weer 2 snoepjes op de wereld geholpen. De eerste bevalling ging erg vlot, de moeder kwam met +/- 8 cm ontsluiting binnen. Een jongetje is geboren!! De tweede bevalling ging ook vrij vlot. Een jongetje van 3.72 kg is geboren. Dappere moeder, 1 uur na de bevalling zat ze alweer in de stoel te eten en drinken.
Aangezien ik maandag 20 wordt, wat niemand hier geloofd want iedereen denkt dat ik ouder ben, wil ik voor mijn verjaardag een kuku (kip). 2 redenen. 1: Ik ben hier verslaafd aan de overheerlijke ananas! Het schijnt dat mama maryam heerlijke kip met ananas kan maken! 2: ik zag een man fietsen met een kuku onder de snelbinders. Die kuku zat rustig en tevreden om zich heen te kijken?! Ik was net te laat om een foto te maken! Aangezien ik dit zo grappig vond om te zien wil ik zelf met een kuku op mijn pakjedrager fietsen! De kuku is besteld. Met de verpleegkundige heb ik al een gesprek gehad over hoe je een kip moet slachten… als ik straks de kuku in het echt zie en er al een band mee heb opgebouwd, omdat ik hem hopelijk achter op mijn pakjedrager krijg, durf ik hem misschien niet meer te slachten.. we zullen zien!
Vrijdag middag kwam Thessa met de opmerking dat haar haren niet meer goed wouden zitten, omdat het te lang werd. Karin heeft er de schaar in gezet. Het eindresultaat is prima! Good job!
Vrijdag avond was de stroom weer uitgevallen rond 18u. Ik zat nog helemaal in de doe stand van de afgelopen werkweek. Werd gek van mezelf, want verveelde me waardoor ik thuis miste.. Geen tv, geen internet, geen vriendinnen waar je even heen fietst, geen familie om mee te eten en natafelen, geen Baileys met ijsklontjes, geen chocola, geen chips, niks met karamel! Ooh wat heb ik het hier toch vreselijk zwaar.. haha! Gelukkig wist 1 van ons de spelregels van hartenjagen! Gelukkig hadden we maïs, dus hebben we popcorn gemaakt! Dat maakte mijn vrijdag avond dipje weer helemaal goed!
Zaterdag ochtend is pumsika tijd (luier tijd)!! Zaterdag middag ben ik met Thessa de berg opgeklommen achter het ziekenhuis. Halverwege het dorp liepen we tegen een grote waterplas aan, ontstaan door de regen. Uit alle hoeken kwamen kinderen gillend aangerend “WAZUNGU”. De kindjes hebben ons door het water gelootst en ons verder de weg gewezen door het dorpje richting de berg. Toen we boven op de berg stonden en ik me omdraaide was ik even in shock. Wat een prachtig uitzicht. Je kon het ziekenhuisterrein, rijstvelden en de suikerfabriek in de verte tussen alle palmbomen zien. Zaterdag avond hebben we weer koekjes gebakken, die natuurlijk al heel snel in onze maag beland waren. En Hieke had een quiche gemaakt, heerlijk!
Vanmorgen werd ik rond 7:30 wakker. Ik had de slaap al uit dus ben uit bed gegaan.. eenmaal aangekomen in de woonkamer hingen er allemaal slingers en balonnen!!! Ik had gezegd dat we zondag mijn verjaardag wel klein konden vieren: Kip vangen, slachten eten en klaar!
Hieke, Emmeline, Karin en Thessa kwamen uit Hieke’s kamer. Hun plan was om naast mijn bed te komen staan en een verjaardagsliedje te zingen. Helaas voor hun was ik mijn bed al uitgeslopen... van Hieke en Emmeline heb ik een mand gekregen een zadelhoes, vet stoer! En van Karin en Thessa heb ik een stethoscoop gekregen! Allemaal boven verwachting dus en hardstikke leuk!
Rond 10:30 zijn we met mama maryam richting de nonnen gelopen om een kip te vangen. Wat een spectakel!! Ik ging het kippenhok in, met mijn verjaardagsmuts op(dat moest van Thessa). Trost had ik een witte kip gevangen, die was alleen te klein voor ons 5en dus zei mama maryam vang de haan maar!
Aaah dat beest was zo groot en vloog hysterisch alle kanten op! Toen ik dacht hem gevangen te hebben en naar mijn handen keek had ik drie veren in mijn hand! Balen! Een andere vrouw ging nog helpen, die heeft uiteindelijk dat grote beest gevangen, asanta sana!!! Mama maryam droeg de haan naar huis, thuis ontsnapte hij weer. Wij met zn alleen door de tuin rennen om de haan weer te vangen. Ik heb de slachtsessie aan iemand anders overgelaten.. mama maryam gaat de kip bereiden met kruiden en rosti (aardappels) ben benieuwd!!!! Helaas tot nu aan toe zijn er nog geen anasen te koop voor bij de weg.
Morgen komt er een nieuwe co- assistent bij. Dan zijn we met z'n 6en in 1 huis. Volle bak!
Dit was het weer voor deze week! Busu kweka Kirsten! x
-
27 Maart 2011 - 09:59
Sander:
Hey,
wat gaaf om al die verhalen te lezen! mooie tijd hebben jullie daar! ben benieuwd naar de nieuwe fotos:)
no 5 weekjes en dan komen wij jullie kant op.
succes met de grote wandeltocht! lijkt me echt super gaaf!
-x-
-
27 Maart 2011 - 10:15
Kir:
ow, kir wat een leuke verhalen weer. Ik had ons vieren ook al een kip zien vangen... Vooral Annelies ;)
Morgen is de grote dag, dat je tiener-af bent! Je voelt je zoals ik lees gelukkig al wel wat jarig. fijn dat je een beetje verwend wordt. Geniet er maar van en werkse weer voor de aankomende week!
en ohja, alvast GEFELICITEEEEEEEEEERD!!!
-
27 Maart 2011 - 11:12
Sharon:
Heej lieverd,
Ik ging net kijken of je heel toevallig ( net als iedere zondag) weer op msn was! Maar dat was je helaas niet! Morgen ben je jarig en het is raar dat je er dan niet gewoon bent:( Maar zo fijn om te horen dat alles zo goed met je gaat lieverd...
Nog maar eventjes en dan ben je weer in Nederland! :) hihi gaan we inderdaad weer boontjes eten, chocolade eten, verhaaltjes vertellen, lachen om domme dingen en van een aantal wijntjes genieten en natuurlijk weer gezellige en leuke dingen doen!
Lieverd, ik wens jou een hele fijne week toe en ik zal morgen aan je denken op je verjaardag..
Zou jij mij trouwens je adres nog willen sturen!
Dikke kus en knuffel! -
27 Maart 2011 - 15:58
Jaap En Mama:
Wat ben je toch ook een heerlijk kind. Ik zie je al achter de kip of haan aan rennen. Zo liep je vroeger thuis ook al door de tuin achter de kippen of poes. Nu je in Tanzania bent ontpoppen zich meer talenten in jou. Ik vind dat je prachtig kan schrijven. Met een glimlach lees ik elke keer je verhaal en geniet van je avonturen. Je wordt morgen 20 jaar GEFELICITEERD ik ben blij en super trots op je dikke kus en knuffel mam. -
27 Maart 2011 - 18:22
Jouke En Anneke:
Super Kirsten je verhalen. We zitten iedere zondag te wachten wanneer er weer 1 op het internet komt. Je kan er wel een boek van schrijven.
De foto's die je laat zien zijn ok zo geweldig, we leven helemaal met je mee.
Morgen een hele fijne verjaardag 20 jaren. Wij gaan er morgen 1 op drinken en gaan proosten op nog vele gezonde baby's gaat helpen op de wereld te brengen.
Heel veel liefs Jouke en Anneke -
27 Maart 2011 - 19:11
Paul En Dicky:
Hoi wat geweldig die verhalen vooral over die kip geweldig. Ook de foto'"s zijn prachtig.Groetjes Paul en Dicky -
28 Maart 2011 - 09:17
Dorie:
Hey Kisten,
Teneerste hartelijk gefeliciteerd met je 20e verjaardag. Ook wij genieten iedere week week van je prachtige verhalen en foto's. We zijn blij dat je het zo naar je zin hebt. Voor je het weet ben je straks weer in Nederland. Hey meis wij wensen je nog veel succes eb plezier daar.
Dikke tut Door en Sandra -
28 Maart 2011 - 15:05
Annelies:
Hee kir!
Wat heb je weer een leuk verhaal!;)
En alweer zulke mooie en leuke foto's!
Die kip met ananas lijkt mij ook wel heel lekker!;)
Hopelijk was het lekker!
GEFELICITEERD KIR, en fijne verjaardag vandaag!:)
Liefs, x -
28 Maart 2011 - 19:55
Kim:
Hee Kirsten!
Wat een super leuk verslag weer! :)
Beetje achter de kippetjes aan dus haha.
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!! :D (ook namens mijn ouders, Joost, Guido en Wim)
xx -
28 Maart 2011 - 20:11
Bianca:
Hey Kirsten,
Van harte Gefeliciteerd met je Verjaardag. Zo te zien en te lezen voel je je al wat meer op je plaats dan een poosje geleden. Prachtig om te lezen wat je zoal meemaakt. En mooie foto s ook.
Liefs Bianca. -
29 Maart 2011 - 11:28
Femke:
Hee Kirsten! Ik heb net al je reisverslagen gelezen. Super tof hoor. Echt geweldig om te lezen wat je daar allemaal meemaakt, je zult vast enorm veel hebben geleerd! Ik had je gister nog een berichtje gestuurd op facebook, voor je verjaardag. Hopelijk heb je een leuke verjaardag gehad, vast een om nooit te vergeten! Als je terug bent moeten we maar snel weer afspreken met de Poiesz meiden, kun je al je verhalen vertellen! Heel veel plezier daar, en succes. xxx Femke -
30 Maart 2011 - 15:15
Bert En Tineke:
Hallo Kirsten.
Aller eerst van harte met je 20 ste verjaardag.
We hopen dat je een fijne dag hebt.
Zo te zien en lezen en te horen van Jurjan heb je al heel wat baby's op de wereld geholpen.
succes met alles gr Bert en Tineke en Robbin van Zanden. -
02 April 2011 - 14:29
Peter En Wietske:
Hallo Kirsten,
Wat geweldig wat je allemaal al mee hebt gemaakt.Vanochtend met je moeder gebeld, en hebben vandaag al je belevenissen gelezen. Er cirkelden vanmiddag hier 2 ooievaars rond,en ik dacht gelijk, die zijn verdwaald. Die kleine baby's, ik kan me voorstellen dat je daar verliefd op wordt.Wij hebben veel respect voor jou,en zullen je verhalen zeker volgen.
groeten en een knuffel,
Peter en Wietske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
