Cambodja

Phnom Penh, Siem Reap& de jungle in Sen Monorom.

Ik vind Cambodja een prachtig land omdat het je veel te vertellen heeft. Cambodja maakte vanaf het eerste moment al meer indruk op me in tegen stelling tot Maleisië. In de tuktuk vanaf het vliegveld naar t hostel klom er een huilend kindje van ongeveer 3jr mijn tuktuk in. Ze vroeg naar geld, eten.. Ik heb hier altijd zo'n moeite mee. Ten eerste vertoond er zich een scheur in mijn hart& ten tweede weet ik dat vaak de ouders zo'n kindje dwingen om dit te doen. De spulletjes of geld die t meisje verzameld kan ze afgeven aan haar ouders of wie dan ook. Ik heb haar maar crackers gegeven in de hoop dat ze t zelf op eet.
Aangekomen in het hostel in Phnom Penh kwamen de andere Dutchies, ontmoet in Kuala Lumpur& hier weer voor een reünie, 5 minuten na mij binnen. Die avond hebben we wat gegeten in de stad, drankje gedronken en de verkeerde bar ingelopen waar we kennis maakten met de sex industrie. Jonge meiden hangen met een tandpasta reclame lach om de oude mannen heen.. En de mannen vermaken zich overduidelijk uit-stekend!!!! Ik ben bang dat deze meiden het niet voor hun plezier doen.....
De volgende dag zijn we naar de Killing Fields& de Tuol Sleng gevangenis geweest.Tijdens het regime van de rode khmer onderleiding van Pol Pot zijn in Cambodja ongeveer 3 miljoen mensen vermoord tussen 1975-1979. 1 op de 4 Cambodjanen. Mensen moesten van de stad naar het platteland om te werken. Wilden ze dit niet dan werden ze naar de gevangenis gebracht en vermoord, zo ook voor mensen die intellectueel waren. Zowat heel de stad Phnom Penh was uitgeroeid. Bij de Killing Fields kreeg je een koptelefoon met een old school walkman die je het verhaal vertelde waarom de killing fields de killing fields heten.. Terwijl je rondloopt voel je de horror die hier heeft plaats gevonden. Eigenlijk voel je allemaal zielen over het veld dwalen die hun rust nog niet gevonden hebben.. Daar hoef je niet een extra zintuig voor te hebben. Er zijn hier 20.000 mensen vermoord en je loopt tussen meerdere massagraven. Omdat geweren en kogels te duur waren gebruikte men scheppen, messen, grote spijkers, kartel rand van palm bladeren etc. om de mensen te martelen en te vermoorden. Baby's werden met het hoofd tegen een boom doodgeslagen.. Op het terrein is een stupa waar 9000 schedels in geborgen worden. De rest ligt nog onder de grond, wat naar boven komt+kleding als het geregend heeft.
S middags zijn we naar de Tuol Sleng gevangenis geweest. Mensen werden in grotere cellen aan een ijzeren bed vastgebonden met de handen en voeten of mensen zaten in kleine hokjes aan kettingen met alleen een bakje waar ze in konden poepen of plassen. Buiten was een soort van galg waar ze de mensen aan hingen met hun voeten& onderdompelden in een grote pot met uitwerpselen. Douchen, oftewel een soort brandweerslang in je bakkes krijgen, gebeurde met een beetje geluk eens in de 2 weken. Van elke gevangene werden foto's gemaakt die te zien waren in de cellen. Voor en na de marteling of dood. Ik kan nog veel meer vertellen over wat hier gebeurd is, maar dat is een te lang vreselijk verhaal. Ik kan er niet bij dat Pol Pot en de moordenaars nooit gestraft zijn. Ze zouden gehersenspoeld zijn????
Rond 23u had ik niks meer te vertellen na de indrukwekkende dag& gingen de luikjes dicht.
De volgende dag hebben we wat rondgehangen in de stad. Zijn naar een winkelcentrum geweest waar ze lekkere koffie zouden hebben.. Nergens te vinden, maar wel was er een goede bioscoop dus een film gekeken. In tegenstelling tot Nederland dat veel nog even blijven zitten na de film, is hier iedereen in 2 seconden weg zodra de eind titel tevoorschijn komt. En voordat de lichten aangaan zijn de schoonmakers al in de weer en kijken ze je de stoel uit.

Na 2 dagen Phnom Penh naar Siem Reap gegaan met de bus. Ik was de enige buitenlander en zat al vanaf 9u in de bus en rond 18u zei een meisje tegen mij ja t duurt nog 4/5u zei de chauffeur net. Na ongeveer 10 min moesten we overstappen. In die bus zei een andere meneer ja t is nog ongeveer een uurtje. Gelukkig kon t meisje gewoon heel slecht Engels en waren we rond 19u in de stad. Als nog een lange reis, maar zeker de moeite waard. Siem Reap is echt een leuke stad met veel restaurants, barretjes en winkeltjes wat t gezellig maakt. Ik zat een hostel voor $3, wat er waarschijnlijk ook voor gezorgd heeft dat ik geterroriseerd ben door de meest gehate beesten onder de backpackers: bedbugs!!! Maar dit mocht de pret niet drukken. Ik had t plan om de eerste dag op de fiets de stad te verkennen, maar ben na t ontbijt toch met de tuktuk naar de tempels van Angor Wat gegaan. Ondanks alle Chinezen en Koreanen die als termieten door de tempels kruipen was het er prachtig!! Het is zo indrukwekkend om te zien hoe mensen dit hebben kunnen bouwen jaaaaaaren geleden. Het was stikheet, maar heerlijk om lekker door de tempels te struinen opzoek naar de mooiste details.
Na een hele dag rondlopen waren mijn voetjes wel toe aan een goede massage. Dit beviel zo goed dat ik vond dat m'n rug ook wel een massage kon gebruiken. Ik moest op een matrasje gaan liggen op de grond& nog geen seconden later was t vrouwtje al boven op me geklommen. 30 min lang klauterde ze over me heen van me kruin tot me kleine teen. Het was de meest hilarische en toch beste massage die ik ooit heb gehad! En dat alles voor $8!
Mijn tweede dag in Siem Reap heb ik een scootertje gehuurd. Ik was blijkbaar de enige die dag dus had een privé gids. We gingen rondrijden over t platteland buiten de stad. Ik hou hiervan. Ook omdat het me aan Tanzania deed denken nu ik de echte cultuur van Cambodja zag. Voor de houten huisjes zaten vrouwen met kinderen op de arm, vrouwen die manden vlochten, rijst droogden en mannen die rondreden op scootertjes en niet zoveel deden in tegenstelling tot de vrouwen. Na de lunch gingen we naar een tempel op een kleine berg. Niet 1 vd Angor Wat tempels, maar dit was ook een prachtige tempel. Bijna alle tempels in Angor Wat zijn al (deels) gerenoveerd. Deze tempel nog niet, dus de schade van de oorlog& de kracht van de natuur was nog zichtbaar wat t een beetje mysterieus maakte.
De derde dag had ik niks gepland en mijn vlucht ging in de avond. Omdat ik de tempels zo indrukwekkend vond ben ik nog een keer gegaan, maar nu voor de grotere route dus nog meer mooie tempels gezien!

Na een week in de steden was het tijd voor de natuur. Ik had op internet wat gelezen over een olifanten project in de jungle van oost Cambodja. De 3 dagen dat ik er was waren er nog 4 andere vrijwilligers. We hadden een ontzettend leuke groep. We hebben veel in de jungle rondgehangen met de olifanten& we gingen werken op t land om de lekkerste banaantjes voor deze reuzen te kweken. Het was mooi om te zien hoe de mishandelde olifanten weer geleerd werd hoe ze olifant moesten zijn ipv toeristen vervoeren of zwaar werk verrichten op het land van de locals. De organisatie sprak me alleen niet zo aan. Chaotisch, terwijl wij op t land aan t werk waren in de brandende zon zat een deel van het personeel met hun schepje in de hand lekker in de schaduw& de focus lag in negatieve zin wel heel erg op t geld. Maar goed ik heb genoten van de humor met de groep& mijn donatie gaat ook deels naar de olifanten.

Ik zit nu op het vliegveld lekker aan een bakje cappuccino, wachtend op mijn vlucht naar Vientiane. Zoals altijd.... Ik ben nieuwsgierig naar wat Laos mij gaat brengen!!